Кінтарт
Кінтарт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Кінтарт лац. Kintart | |
| Genthardus | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gento + Hardt |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Кінтарт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГентард (Genthardus) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -генд- (-гент-, -гінт-) (імёны ліцьвінаў Гентыла, Агінт, Эйгінт; германскія імёны Gentile, Aginto, Eigint) паходзіць ад гоцкага gands 'посах', пераноснае 'чары'[2], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[3][4].
Носьбіты
рэдагаваць- Юры Кінтарт — літоўскі шляхціч, які ўпамінаецца ў 1594 годзе як ваўкавыскі каморнік[5]
Кінтарты (Kintort) гербу Дзялоша[6] — літоўскі шляхецкі род з Ваўкавыскага павету[7].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 102.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ Wittyg W. Nieznana szlachta polska i jej herby. — Kraków, 1908. S. 134.
- ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 281.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 6. — Warszawa, 1936. S. 316.