Конгенд
Конгенд — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Конгенд лац. Kongiend / Konhiend | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Cono + Gendo |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Конгенд» | |
Паходжаньне
рэдагавацьКона (Cono) і Гента або Генда (Gento, Gendo) — імёны германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -кон- (-кун-) (імёны ліцьвінаў Кондрут, Конрад, Якун; германскія імёны Cundrud, Konrad, Acun) паходзіць ад гоцкага koni- 'адважны'[3] або германскага kunja, kuni '(хтосьці) з годнага, шляхецкага роду'[4], а аснова -генд- (-гент-, -гінт-) (імёны ліцьвінаў Гінтэр, Агінт, Эйгінт; германскія імёны Genter, Aginto, Eigint) — ад гоцкага gands 'посах', пераноснае 'чары'[5]. Адзначалася старажытнае германскае імя Gonegundis (Gone-gundis)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Родъ Конкгендовъ отъ Каплицы (1567 год)[7]; земяном повету ковенского… з роду Конкгендовъ от Каплицы Петру Матысовичу, Петрашку Якубовичу, Юр’ю Репниковому, Григор’ю Якубовичу, Щефану Миколаевичу (15 верасьня 1568 году)[8].
Носьбіты
рэдагаваць- Конгенды — літоўскі шляхецкі род з Ковенскага павету Троцкага ваяводзтва
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 372—373, 593.
- ^ Meyer-Lübke W. Romanische Namenstudien. I. Die altportugiesischen Personennamen germanischen Ursprungs // Sitzungsberichte der Philosophisch-Historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Bd. 149. — Wien, 1905. S. 86.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 150.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 152.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 729.
- ^ Jablonskis K. Archyvinės smulkmenos // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 415.