Канстытуцыя Баўгарыі

Канстыту́цыя Рэспу́блікі Баўга́рыі (па-баўгарску: Конституцията на Република България) — асноўны закон Рэспублікі Баўгарыі. Прынятая 12 ліпеня 1991 року Вялікім нацыянальным сходам VII скліканьня.

Асноўны закон
Канстытуцыя Баўгарыі
Конституция на Република България
Вокладка выданьня 1991 року
Вокладка выданьня 1991 року
Заканадаўчы орган
Поўная назва
Канстытуцыя Рэспублікі Баўгарыі
Юрысдыкцыя Баўгарыя Баўгарыя
Прыняцьце Вялікі нацыянальны сход Баўгарыі VII скліканьня
Ухваленьне 12 ліпеня 1991 (33 гады таму)
Уступ у сілу 13 ліпеня 1991 (33 гады таму)
Кадыфікацыя
Скасаваныя акты Канстытуцыя Народнай рэспублікі Баўгарыі
Дададзеныя папраўкі

Канстытуцыя замацавала ў Баўгарыі парлямэнцкую рэспубліку, унітарную дзяржаву, у якой недапушчальныя аўтаномныя тэрытарыяльныя ўтварэньні. У дзяржаве абвешчаны палітычны плюралізм, падзел уладаў на заканадаўчую, выканаўчую і судовую. Выбарчая сыстэма забясьпечвае агульнае, роўнае і наўпроставае выбарчае права з тайным галасаваньнем. Канстытуцыяй вызначаныя формы ўласнасьці — прыватная і публічная (дзяржаўная і грамадзкая); асноўныя правы, свабоды, а таксама абавязкі грамадзянаў; дзяржаўныя герб, гімн, пячатка, сьцяг і сталіца Баўгарскай рэспублікі.

Мінуўшчына

рэдагаваць

Першай канстытуцыяй Баўгарыі была Тырнаўская канстытуцыя 1879 року. Пасьля ўсталяваньня сацыялістычнага ладу была прынятая так званая «Дымітраўская канстытуцыя», у 1971 року замененая на «Жыўкаўскую».

Пасьля развалу сацыялістычнага блёку дзеля працы над новай канстытуцыяй быў скліканы Вялікі нацыянальны сход Баўгарыі, які засядаў з 10 ліпеня 1990 да 2 кастрычніка 1991 року. Канстытуцыя была прынятая галасаваньнем 12 ліпеня 1991 року, празь дзень апублікаваная і набыла сілу.

У 2003—2023 роках унесеныя 7 зьмяненьняў, адно зь якіх прызнанае неканстытуцыйным, бо прынятае па-за паўнамоцтвамі Звычайнага нацыянальнага сходу.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць