Канстанцін Міньяр-Беларучаў
Канстанцін Аляксандравіч Міньяр-Беларучаў (10 кастрычніка 1874 — 10 студзеня 1944) — расейскі і савецкі віялянчэліст, кампазытар, заслужаны дзяяч мастацтваў Грузінскай ССР (1933).
Канстанцін Міньяр-Беларучаў | |
| Дата нараджэньня | 10 кастрычніка 1874 |
|---|---|
| Месца нараджэньня | Сеніца, цяпер Польшча |
| Дата сьмерці | 10 студзеня 1944 (69 гадоў) |
| Месца сьмерці | Тбілісі, цяпер Грузія |
| Грамадзянства | Расея |
| Месца вучобы | |
| Прафэсія | віялянчэліст, кампазытар |
| Месца працы | |
| Жанры | клясычная музыка |
| Інструмэнты | віялянчэль |
| Псэўданімы | Канстанцін Міньяр |
| Супрацоўніцтва | Тамбоўскае музычнае вучылішча, Варонескія музычныя клясы, Тбіліская кансэрваторыя |
| Бацька | Aleksandr Minyar[d] |
| Дзеці | Ryurik Minyar-Beloruchev[d] |
| Узнагароды | |
Біяграфія
рэдагавацьНарадзіўся ў г. Сеніца (суч. Польшча), у сям’і кампазытара А. К. Міньяра. Выпускнік Маскоўскай кансэрваторыі. Вучань А. Э. фон Глена.
У 1901—1904 гадах прафэсар Тамбоўскага музычнага вучылішча (цяпер Тамбоўскі дзяржаўны музычна-пэдагагічны інстытут імя С. В. Рахманінава), затым — Варонескіх музычных клясаў (неўзабаве ператвораныя ў Варонескае музычнае вучылішча; цяпер Варонеская музычнае вучылішча імя Растраповіча), ля вытокаў якога ён стаяў. Пазьней — прафэсар Тбіліскай кансэрваторыі (вучні: Р. Гарбузава, Г. Цомык, А. Айвазян, Г. Барнабішвілі). Аўтар інструктыўных твораў, навуковых прац па віялянчэльным мастацтве і п’ес для віялянчэлі.
Яго сын Р. К. Міньяр-Беларучаў — перакладчык і выкладчык, які ўнёс значны ўклад у тэорыю і практыку перакладу.
Працы
рэдагаваць- Миньяр-Белоручев К. А. Гаммы и арпеджии для виолончели. — М.: Гос. изд-во. Муз. сектор, 1922.
- Миньяр-Белоручев К. А. Скерцо : Для виолончели и фп. — М.: Гос. изд-во. Муз. сектор, 1924.
Літаратура
рэдагаваць- Музыкальная энциклопедия. — М., 1978. — Т. 3. — С. 807.
- Казьмин О. Композиторы от земли Тамбовской // Кредо. — 1996 год. — N 11-12. — С. 1-34.