Зэльманішкі (лет. Želmeniškė) — вёска ў Летуве, каля возера Ажвенты. Уваходзяць у склад Казачынскага староства Ігналінскага раёну Ўцянскага павету.

Зэльманішкі
лац. Zelmaniški
лет. Želmeniškė
Краіна: Летува
Павет: Уцянскі
Раён: Ігналінскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 55°27′54″ пн. ш. 26°3′0″ у. д. / 55.465° пн. ш. 26.05° у. д. / 55.465; 26.05Каардынаты: 55°27′54″ пн. ш. 26°3′0″ у. д. / 55.465° пн. ш. 26.05° у. д. / 55.465; 26.05
Зэльманішкі на мапе Летувы
Зэльманішкі
Зэльманішкі
Зэльманішкі

Саламан або Сальман, пазьней Зальман або Зэльман (Salaman, Salman, Sallmann, Seelmann) — імя германскага паходжаньня[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].

Гісторыя

рэдагаваць

У XIX ст. Зэльманішкі ўваходзілі ў склад Новааляксандраўскага павету Ковенскай губэрні[5].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1902 год — 72 чалавекі[6]
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1293.
  2. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  3. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  5. ^ Słownik geograficzny... T. XIV. — Warszawa, 1895. S. 565.
  6. ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 211.