Жан П’ер Камю
Жан П’ер Камю (па-француску: Jean-Pierre Camus; 1584—1652) — францускі пісьменьнік і багаслоў[5].
Жан П’ер Камю | |
Jean-Pierre Camus | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 3 лістапада 1584[1] |
Памёр | 25 красавіка 1652[3] (67 гадоў) |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | каталіцкі сьвятар, навэліст, пісьменьнік, каталіцкі біскуп |
Кірунак | барокавая літаратура, «histoires tragiques» |
Жанр | раман, навэля |
Мова | француская мова[4] |
Нарадзіўся 3 лістапада 1584 году ў Парыжы. Навучаўся ў Францыска Сальскага[5].
Творчасьць
рэдагавацьЖан П’ер Камю быў адным з самых плённых аўтараў пэрыяду 1620—1648 гг. На яго першыя творы моцна паўплывалі «Эсэ» Мішэля Мантэня і духоўныя вышукі Францыска Сальскага.
У сваёй літаратурнай дзейнасьці ён спалучае рысы раману і апавяданьня. Змрочныя гісторыі са сцэнамі гвалту, часьцяком заснаваныя на пераказаных анэкдотах ці крымінальных здарэньнях ствараліся ў рэчышчы «трагічных гісторыяў» Матэа Бандольлё, што былі папулярнымі ў Францыі напрыканцы эпохі Рэнэсансу і пачатку XVII ст.
Аўтар раманаў «Агатанфіл», «Эліза», «Сьпірыдон», «Паломба» і іншых[5].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Jean-Pierre Camus // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #118702246 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
- ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ Camus, Jean-Pierre, 1584-1652 // CONOR.SI
- ^ а б в Большая Российская энциклопедия: В 30 т. / Председатель науч.-ред. совета Ю. С. Осипов. Отв. ред С. Л. Кравец. Т. 12. Исландия — Канцеляризмы. — М.: Большая Российская энциклопедия, 2008. — 767 с.: ил.: карт.