Данар — мужчынскае імя.

Danhari
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Dann + Hari
Іншыя формы
Вытворныя формы Доўнар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Данар»

Паходжаньне

рэдагаваць

Данары, пазьней Данэр або Дэнэр (Danhari, Danner[1], Denner) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова дан- (дэн-) (імёны ліцьвінаў Данейка, Дзенгель; германскія імёны Danica, Dengel) паходзіць ад гоцкага *dans 'датчанін'[4] або стараангельскага denu 'даліна'[5], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[6], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[7], германскага heru 'меч'[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Adam Danorowicz (22 траўня 1767 году)[9]; należy do jm. p. Danorowicza… tegoż Danorowicza (1782—1784 гады)[10].

Носьбіты

рэдагаваць

На гістарычнай Меншчыне існуе вёска Дынараўка.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 26.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 280.
  3. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 224.
  4. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 93.
  5. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 64.
  6. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  8. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  9. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 216.
  10. ^ Pabaisko dekanato vizitacija 1782—1784 m.: atlikta Vilniaus vyskupo Ignoto Jokūbo Masalskio parėdymu. — Vilnius, 2010. P. 51.