Данар
Данар — мужчынскае імя.
Данар лац. Danar | |
Danhari | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Dann + Hari |
Іншыя формы | |
Вытворныя формы | Доўнар |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Данар» |
Паходжаньне
рэдагавацьДанары, пазьней Данэр або Дэнэр (Danhari, Danner[1], Denner) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова дан- (дэн-) (імёны ліцьвінаў Данейка, Дзенгель; германскія імёны Danica, Dengel) паходзіць ад гоцкага *dans 'датчанін'[4] або стараангельскага denu 'даліна'[5], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[6], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[7], германскага heru 'меч'[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Adam Danorowicz (22 траўня 1767 году)[9]; należy do jm. p. Danorowicza… tegoż Danorowicza (1782—1784 гады)[10].
Носьбіты
рэдагавацьНа гістарычнай Меншчыне існуе вёска Дынараўка.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 26.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 280.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 224.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 93.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 64.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 216.
- ^ Pabaisko dekanato vizitacija 1782—1784 m.: atlikta Vilniaus vyskupo Ignoto Jokūbo Masalskio parėdymu. — Vilnius, 2010. P. 51.