Готаўтышкі
Готаўтышкі (лет. Gatautiškė) — вёска ў Летуве, паміж азёрамі Лукстай і Паршасам. Уваходзяць у склад Лаўкоўскага староства Шылэльскага раёну Таўроскага павету.
| Готаўтышкі лац. Gotaŭtyški | |
| лет. Gatautiškė | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Таўроскі |
| Раён: | Шылэльскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°40′12″ пн. ш. 22°20′20″ у. д. / 55.67° пн. ш. 22.33889° у. д.Каардынаты: 55°40′12″ пн. ш. 22°20′20″ у. д. / 55.67° пн. ш. 22.33889° у. д. |
Готаўтышкі на мапе Летувы   Готаўтышкі | |
Назва
рэдагавацьГотальд (Gottold, Gothold) і Тэўдыгота (Theudigota) — імёны германскага паходжаньня[1][2][3]. Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Gotalt[4].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[5], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[6]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[7].
Гісторыя
рэдагавацьУ XIX ст. маёнтак Готаўтышкі ўваходзіў у склад Цельшаўскага павету Ковенскай губэрні[8].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1902 год — 99 чалавек[9]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 685.
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 40—41.
- ^ Schonfeld M. Wörterbuch der altgermanischen personen-und völkernamen. — Heidelberg, 1911. S. 230.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 75.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XIII. — Warszawa, 1893. S. 527.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 468.