Гогель
Гогель, Гугель, Кугель — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Гогель лац. Gogiel / Hohiel | |
Goggilo | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Gogo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Гугель, Кугель |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Гогель» |
Паходжаньне
рэдагавацьГогіла або Кугела (Goggilo, Kugelo[a]) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова гог- (гуг-) паходзіць ад асновы -гуд- (-год-, -гут-) (пашыранай суфіксам з элемэнтам -к-)[2].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Gogel[3]. Апроч таго, у Польшчы гістарычна бытавалі імёны Гугель (Gugiel) і Гугула (Gugula)[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: дворец мусницки… Юр’и Кгокголович (1 ліпеня 1542 году)[5]; Янъ Кукгелевичъ (1565 год)[6]; Григорей Гогол[7], Амъброжей Лавъриновичъ Кукгель[8], Кгокголе[9] (1567 год); Jerzy Gagielewicz (1690 год)[10].
Носьбіты
рэдагаваць- Ян Кугелевіч — ашмянскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1565 году
- Раман, Юрка і Дзьмітры Гугелі — жыхары вёскі Зуброў (Гарадзенскі павет), якія ўпамінаюцца ў 1728 годзе[11]
- Юрка, Стэфан і Фёдар Гогелі — жыхары вёскі Лютры (Гарадзенскі павет), якія ўпамінаюцца ў 1775 годзе[12]
- Матэвуш, Магдалена і Кацярына Гоўгелі — жыхары вёскі Гарачкаў (Гарадзенскі павет), якія ўпамінаюцца ў 1794 годзе[13]
- Адольф Гугель (1915—1999) — мастак, Заслужаны дзяяч мастацтваў Беларусі
Гугелевічы (Gugielewicz) — прыгонныя з ваколіцаў Сьвянцянаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[14].
Гогелевічы (Gogielewicz) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[15].
У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналася сяло Гугелі ў Вількамірскім павеце[16].
Глядзіце таксама
рэдагавацьЗаўвагі
рэдагаваць- ^ Паводле назвы мясцовасьці Kugelinghusen
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 690, 990.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 335.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 73.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 232.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 22—23.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 164.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 626.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 786.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 931—932.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 206.
- ^ Яўген Анішчанка, Колодежский ключ староство Волпа, Архіў гісторыка Анішчанкі, 12 лістапада 2016 г.
- ^ Яўген Анішчанка, Волпа староство инвентарь 1775 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 18 чэрвеня 2016 г.
- ^ Яўген Анішчанка, Мацевичи, Горачки, Бугеды инвентарь Гродненский повет 1794, Архіў гісторыка Анішчанкі, 21 красавіка 2016 г.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 193.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 275.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 227.