Вінгіль
Вінгіль — мужчынскае імя.
| Вінгіль лац. Vingil | |
| Winigilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wino + Gill |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вінгіль» | |
Паходжаньне
рэдагавацьВінігіла (Winigilo) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -він- (імёны ліцьвінаў Бутвін, Монтвін, Радавін; германскія імёны Butwin, Mondawin, Radowin) паходзіць ад гоцкага wins 'сябар'[2], а аснова -гіл- (-кіл-) (імёны ліцьвінаў Гілін, Гілімонт, Таўцігіл; германскія імёны Gillin, Gilmondus, Theudigilius) — ад германскага Gisala, Gisila 'патомак, нашчадак'[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Regina Wingilewicz (1743 год)[4]; Xiądz Wingilewicz Skibiński Józef (1832—1834 гады)[5].
Носьбіты
рэдагаваць- Ксёндз Юзэф Вінгілевіч Скібінкі — сябра Таварыства братэрскага аб’яднаньня
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 477.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 70.
- ^ Niemonajcie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Матвейчык Д. Выгнаныя з роднага краю: Паслялiстападаўская эмiграцыя з Беларусi і Лiтвы (1830—1870-я гады). — Менск, 2011. С. 144.