Вінарт
Вінарт (Вінарць) — мужчынскае імя.
| Вінарт лац. Vinart | |
| Winhart | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wino + Hart |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Вінарць |
| Зьвязаныя імёны | Эртвін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вінарт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьВінард, Вінарт або Вінэрт (Winard, Winhart, Winert[1][2]) і Гартвін (Hartwin) — імёны германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -він- (імёны ліцьвінаў Бутвін, Монтвін, Радавін; германскія імёны Butwin, Mondawin, Radowin) паходзіць ад гоцкага wins 'сябар'[4], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[5][6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: стрелцы Новодворские… Петру Винортевичу (1557—1558 гады)[7]; Elisabetha Winertowna (1731 год)[8].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Keith Briggs, Anglo-Saxon dithematic names
- ^ Sveriges medeltida personnamn — förnamnsregister Abbe-Øxvidh, Institutet för språk och folkminnen
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 759, 1614.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 42 (1556—1562 гг.). — Менск, 2015. С. 41—42.
- ^ Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 257.