Віктар Сьняжыцкі
Віктар Аляксандравіч Сьняжы́цкі (нар. 22 кастрычніка 1959, в. Гарнастаевічы, Сьвіслацкі раён, Гарадзенская вобласьць) — беларускі кардыёлаг і дзяржаўны дзеяч. Доктар мэдыцынскіх навук (2006), прафэсар (2008). Сябра-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Член Беларускага навуковага таварыства кардыёлагаў, Эўрапейскага таварыства кардыёлагаў.
Віктар Сьняжыцкі | |
 | |
| Дата нараджэньня | 22 кастрычніка 1959 (65 гадоў) |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | кардыёляг, лекар, галоўны лекар, мэдычны адміністратар, дасьледнік |
| Навуковая сфэра | кардыялёгія |
| Месца працы | |
| Сябра ў | Беларускае навуковае таварыства кардыёлагаў[d] і Еўрапейскае таварыства кардыёлагаў[d] |
| Навуковая ступень | доктар мэдычных навук[d][2] (2006) |
| Узнагароды |     |
Біяграфія
рэдагавацьСкончыў у 1984 годзе з адзнакай Гарадзенскі дзяржаўны мэдыцынскі інстытут па спэцыяльнасьць «Лячэбная справа». У 1984—1986 гадах клінічны ардынатар катэдры шпітальнай тэрапіі Гарадзенскага дзяржаўнага мэдыцынскага інстытуту. У 1989 годзе скончыў асьпірантуру па спэцыяльнасьці «Унутраныя хваробы». У 1989—1995 гадах асістент катэдры шпітальнай тэрапіі. У 1995—2001 гадах загадчык аддзяленьнем Гарадзенскага абласнога кардыялагічнага дыспансера, у 2001—2006 гадах — галоўны ўрач.
У 2004—2008 гадах дацэнт катэдры шпітальнай тэрапіі ГрДМУ, з 2006 году прафэсар. У 2006—2009 гадах прарэктар па навуковай працы, у 2009—2010 — першы прарэктар, з 2010 па 2020 гады — рэктар Гарадзенскага дзяржаўнага мэдыцынскага ўнівэрсытэта.
Скончыў Акадэмію кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь.
Выбраны сябрам Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь шостага і сёмага скліканьняў ад Гарадзенскай вобласьці. Член Пастаяннай камісіі Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь па адукацыі, навуцы, культуры й сацыяльным разьвіцьці.
Навуковая дзейнасьць
рэдагавацьНавуковыя дасьледаваньні прысьвечаны праблемам лячэньня артэрыяльнай гіпэртэнзіі, ішэмічнай хваробы сэрца, недастатковасьці кровазвароту й парушэньням рытму сэрца. Аўтар звыш 450 навуковых прац, у тым ліку 12 манаграфіяў і 25 патэнтаў.
Узнагароды
рэдагаваць- мэдаль Францыска Скарыны,
- знак «Выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь» (2007),
- мэдаль Сьвяціцеля Кірылы Тураўскага Беларускай Праваслаўнай царквы (2011),
- Заслужаны работнік адукацыі Рэспублікі Беларусь (2020).