Вячаслаў Насевіч

Вячаслаў Насевіч
	Вячаслаў Насевіч; лац. Viačasłaŭ Nasievič
Дата нараджэньня	20 ліпеня 1957 (67 гадоў) або 1957
Месца нараджэньня	Віцебск, БССР, СССР;
Месца вучобы	факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d] (1982);
Занятак	гісторык, генэоляг, археоляг, архівіст
Навуковая сфэра	гісторыя
Месца працы	Інстытут гісторыі НАН Беларусі; Дэпартамэнт па архівах і справаводзтве Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусі[d]; Беларускі навукова-дасьледчы цэнтар электроннай дакумэнтацыі[d]; гістарычны факультэт БДУ; гістарычна-філялягічны факультэт ПДУ[d];
Сябра ў	Геральдычны савет пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь[d]
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук[d] (1991)
Узнагароды	За духоўнае адраджэньне[d] (2020)
Сайт	vln.by (рас.)

Вячасла́ў Леані́давіч Насе́віч (нар. 20 ліпеня 1957, Віцебск) — беларускі гісторык. Кандыдат гістарычных навук (1991).

Скончыў БДУ (1982). З 1983 году ў Інстытуце гісторыі АН Беларусі, з 1993 году начальнік аддзелу геральдыкі й генэалёгіі Дзяржаўнага камітэту па архівах і справаводзтве Рэспублікі Беларусь. З 1998 году дырэктар Беларускага навукова-дасьледчага цэнтру электроннай дакумэнтацыі.

Займаецца праблемамі гістарычнай інфарматыкі, гістарычнай геаграфіі і палітычнай гісторыі Беларусі ў пэрыяд Вялікага Княства Літоўскага, беларускай генэалёгіяй^[2].

Аўтар каля 350 працаў (на сяр. 2003), зь іх 2 навукова-папулярныя манаграфіі, 182 энцыкляпэдычныя артыкулы і 47 гістарычных мапаў для «Энцыкляпэдыі гісторыі Беларусі» й «Беларускай энцыкляпэдыі», 6 гістарычных мапаў для «Нацыянальнага атлясу Беларусі» і інш. Асноўныя распрацоўкі ў галіне гістарычнай інфарматыкі — імітацыйная мадэль папуляцыйна-дэмаграфічных працэсаў у старажытным грамадзтве (1987—1990), структура генэалягічнай базы зьвестак «Радавод» для Нацыянальнага гістарычнага архіву Беларусі (1993—1994), гістарычная геаінфармацыйная сыстэма «Губэрня» і сеціўная пляцоўка «Архівы Беларусі» (з 1998 году), мадэль-рэканструкцыя жыцьцёвага цыклу традыцыйнай сялянскай гаспадаркі (з 1993). Кандыдацкая дысэртацыя на тэму «Папуляцыйна-дэмаграфічныя працэсы ў эпоху ніжняга і сярэдняга палеаліту (Досьвед кампутарнага мадэляваньня)» (абараніў у 1991 годзе).

Крыніцы

^ нарматыўны кантроль Бібліятэкі Кангрэсу (анг.) — Library of Congress.
^ П. І. Сабіна. Насевіч Вячаслаў Леанідавіч // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лагойскага р-на. У 2 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БелЭн, 2004. С. 349—350.

Літаратура

Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лагойскага р-на. У 2 кн. Кн. 2 / Рэд. кал. Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э.Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2004. — 485, [1] с.: іл. ISBN 985-11-0282-2.

Вонкавыя спасылкі

Біграфія (рас.). Афіцыйны сайт В. Насевіча. Праверана 28 лістапада 2010 г.

[_0795f2c7aa66daf7-1] нарматыўны кантроль Бібліятэкі Кангрэсу (анг.) — Library of Congress.

[2] П. І. Сабіна. Насевіч Вячаслаў Леанідавіч // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лагойскага р-на. У 2 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БелЭн, 2004. С. 349—350.

[1]

[2]

Вячаслаў Насевіч лац. Viačasłaŭ Nasievič
Дата нараджэньня	20 ліпеня 1957(1957-07-20) (67 гадоў) або 1957^[1]
Месца нараджэньня	Віцебск, БССР, СССР
Месца вучобы	факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту^[d] (1982)
Занятак	гісторык, генэоляг, археоляг, архівіст
Навуковая сфэра	гісторыя
Месца працы	Інстытут гісторыі НАН Беларусі Дэпартамэнт па архівах і справаводзтве Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусі^[d] Беларускі навукова-дасьледчы цэнтар электроннай дакумэнтацыі^[d] гістарычны факультэт БДУ гістарычна-філялягічны факультэт ПДУ^[d]
Сябра ў	Геральдычны савет пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь^[d]
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук^[d] (1991)
Узнагароды	За духоўнае адраджэньне^[d] (2020)
Сайт	vln.by (рас.)