Вята
Вя́та — рака ў Беларусі, левы прыток ракі Дзьвіны. Цячэ ў Мёрскім раёне Віцебскай вобласьці. Даўжыня 31 км. Плошча вадазбору 424 км². Выдатак вады ў вусьці 2,8 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,3‰.
| Вята | |
 | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | возера Набіста |
| Вусьце | Дзьвіна |
| Краіны басэйну | Беларусь |
| Вобласьці | Мёрскі раён |
| Даўжыня | 31 км |
| Сярэднегадавы сьцёк | 2,8 м³/с |
| Плошча басэйну | 424 км² |
| Нахіл воднай паверхні | 1,3 ‰ |
На рацэ стаіць гістарычнае мястэчка Вята.
Асноўны прыток — Голчыца (правы)
Агульныя зьвесткі
рэдагавацьВыцякае з возера Набісты пад назвай Хараброўка (пасьля вёскі Шчоўны называецца Вятай), на невялікім працягласьці цячэ паўночнай ускраінай гідралягічнага заказьніку Балота Мох. Верхняя плынь ў межах Браслаўскай грады, сярэдняя і ніжняя — на паўночным захадзе Полацкай нізіны. На вадазборы шмат азёраў (агульная плошча 36 км²). Упадае ў Дзьвіну за 1 км ніжэй за вёску Вяту.
Даліна ў верхняй плыні невыразная, у сярэдняй — трапэцападобная, у ніжняй — скрынкападобная. Рэчышча ад вытоку на працягу 14 км каналізаванае[1].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 117.
Літаратура
рэдагаваць- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 117.
- Тапонімы ніжняга цячэньня ракі Вяты ў даўнейшых і сучасных сьпісах, даведніках, слоўніках і сродках масавай інфармацыі // Што раньш было / Ф. Сіўко. — Віцебск : ВДУ імя П. М. Машэрава, 2022. — С. 4—32.