Вялікае княства Рускае (1432—1435)

	Вялікае княства Рускае; па-ўкраінску: Велике князівство Руське
	Герб
	[[Файл:{{{Месцазнаходжаньне}}}\|282пкс\|Месцазнаходжаньне {{{НазваЎРоднымСклоне}}}]]
Афіцыйная мова	Стараўкраінская мова
Сталіца	Полацак, Кіеў
Форма кіраваньня Вялікі князь	Манархія; Сьвідрыгайла

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Вялікае княства Рускае.

Вялікае княства Рускае — фэадальная дзяржава са сталіцай у Полацку, якая існавала зь верасьня 1432 па лета 1435, і займала Полацкую, Віцебскую, Смаленскую землі, а таксама ўсю Ўкраіну ў складзе Вялікага Княства Літоўскага ў межах 1-й чвэрці 15 ст. Утварылася пад кіраўніцтвам дэтранізаванага вялікага князя Сьвідрыгайлы ў выніку выбуху грамадзянскай вайны ў ВКЛ і завастрэньня ўнутрыдзяржаўнага канфэсійнага канфлікту. Палітычная ўлада ў княстве належала пераважна да рускіх праваслаўных фэадалаў. Княства намінальна спыніла сваё існаваньне пасьля ваеннага паражэньня Сьвідрыгайлы ў бітве пад Вількамірам (1435).