Верад

Ве́рад (язва) (па-лацінску: ulcus, -eris, n.) — глыбокі нэкратычна-запаленчы дэфэкт эпітэлію скуры або сьлізьневае абалонкі і (ў адрозьненьне ад эрозіі) тканак, як правіла, хранічнага характару, якая вынікае ў выніку інфэкцыі, мэханічнага, хэмічнага альбо прамянёвага паражэньня, а таксама ў выніку парушэньня крывезабесьпячэньня і/або іннэрвацыі. Для вераду, у адрозьненьне ад раны, характэрна страта тканкі.

Верад практычна заўсёды гоіцца з утворэньнем рубца, хоць пры брушным тыфу і паратыфах верады кішачніка гояцца цалкам, без утварэньня рубца, застаецца толькі пляма піґмэнтацыі (пляма Патэна).

Будова

Верад мае сваю будову — дно ды сьценкі. Сьценкі абмяжоўваюць працэс, утвараючы форму — акруглую, авальную, няправільную. Самыя сьценкі могуць мець розную афарбоўку, элястычнасьць ды чульлівасьць, быць вышэй узроўня скуры (сьлізьневае), ніжэй узроўня ды на ўзроўні. Вакол сьценак можа быць запальная акружнасьць розных колераў і формаў.

Дно таксама можа мець розныя колеры, вільготнасьць, чульлівасьць, элястычнасьць. Глыбіня закладкі дна ў параўнаньні з нармальным узроўнем скуры (сьлізьневай) дазваляе вызначыць глыбокі верад ці павярхоўны.

Па характарыстыках сьценкі і дна можна вызначыць прычыну, час «існаваньня» вераду.

Верады стрававальных орґанаў

• Верад шлунку
• Верад дванасткі
• Верадная хвароба
• Трафічны верад

Вонкавыя спасылкі

Верад — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў