Бінель
Бінель (Бэнэль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Бінель лац. Biniel | |
Benilo | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Ben + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Бэнэль |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Бінель» |
Паходжаньне
рэдагавацьБеніла (Benilo) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова бін- (бен-) (імёны ліцьвінаў Беніка, Бінэрт, Бімунт; германскія імёны Bennico, Benert, Bemund) паходзіць ад стараверхненямецкага bina 'пчала'[2] або ёсьць скаротам асновы берн- (бірн-)[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Magdalena Benelewicz (1738 год)[4].
Носьбіты
рэдагавацьБінэлі (Binnel) — літоўскія шляхецкія род зь Лідзкага і Віленскага паветаў[5].
Бінелевічы (Binielewicz) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[6].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 258, 989.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 58.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 54.
- ^ Kroże, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 45, 410.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 409.