Бэйрут
Бэйру́т (па-арабску: بيروت, Bayrūt) — сталіца і самы вялікі горад Лібану, разьмяшчаецца ва ўсходняй частцы краіны. Налічвае каля 1,5 млн жыхароў, у асноўным арабаў. Ранейшыя назвы: Біруту, Бэрутас.
Бэйрут | |||||
араб. بيروت | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 15 ст. да н. э. | ||||
Краіна: | Лібан | ||||
Мугафаза: | Бэйрут | ||||
Мэр: | Білаль Хамад | ||||
Плошча: | 85 км² | ||||
Вышыня: | 0 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2007) | |||||
колькасьць: | 1 250 000 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 14 705,88 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Тэлефонны код: | 01 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 33°53′13″ пн. ш. 35°30′47″ у. д. / 33.88694° пн. ш. 35.51306° у. д.Каардынаты: 33°53′13″ пн. ш. 35°30′47″ у. д. / 33.88694° пн. ш. 35.51306° у. д. | ||||
Бэйрут | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://www.beirut.gov.lb/ |
Гісторыя
рэдагавацьБэйрут быў заснаваны фінікійцамі. Успаміны аб горадзе датуюцца XV стагодзьдзем да н. э. З 15 году н. э. горад быў заваяваны Рымскай імпэрыяй. З 630 да 1110 году горад знаходзіўся пад уладай арабаў. У 1110—1291 гадах крыжацкая крэпасьць, пазьней турэцкая.
У ХІХ стагодзьдзі Бэйрут стаў культурным цэнтрам арабскага сьвету. У гэты ж час горад атрымаў значнае гаспадарчае разьвіцьцё ў выніку гандлю аксамітам, які выраблялі ў мясцовых гарах. Падчас францускай акупацыі былі пабудаваны сучасны порт і чыгунка да Дамаску і Алепа.
У 1943 годзе Бэйрут стаў сталіцай незалежнага Лібану і заставаўся культурным і фінансавым цэнтрам Блізкага Ўсходу да грамадзянскай вайны ў 1975 годзе. Падчас канфлікту горад быў падзелены паміж мусульманамі, якія жывуць у заходняй частцы і хрысьціянамі ўсходняй часткі.
Пасьля грамадзянскай вайны горад пачаў адбудоўвацца, але падчас канфлікту з Ізраілем, горад быў адной з мэтаў бамбардзіровак.
Транспарт
рэдагавацьУ Бэйруце ёсьць міжнародны аэрапорт, чыгунка да Трыпалі, Дамаску і Хайфы.