Белгарад

горад у Расеі

Бе́лгарад (рас. Бе́лгород, таксама укр. Бі́лгород[1][2][3][4][5]) — места Белгародзкай вобласьці Расеі і яе адміністрацыйны цэнтар. Заснаваны ў XVI стагодзьдзі, горад з 1596 году. Насельніцтва 358 тыс. чалавек (2008). Насельніцтва аглямэрацыі 0,5 млн чалавек. Горад вайсковай славы.

Белгарад
лац. Biełharad
рас. Белгород
Белгарад
Герб Белгараду Сьцяг Белгараду
Дата заснаваньня: XI ст.
Горад з: 1596
Краіна: Расея
Суб’ект фэдэрацыі: Белгародзкая вобласьць
Кіраўнік: Валянцін Дзямідаў[d]
Плошча: 153,1 км²
Вышыня: 130 м н. у. м.
Насельніцтва (2013)
колькасьць: 373 528 чал.
шчыльнасьць: 2439,76 чал./км²
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: 4722
Паштовы індэкс: 308000–309000
Нумарны знак: 31
Геаграфічныя каардынаты: 50°36′0″ пн. ш. 36°36′0″ у. д. / 50.6° пн. ш. 36.6° у. д. / 50.6; 36.6Каардынаты: 50°36′0″ пн. ш. 36°36′0″ у. д. / 50.6° пн. ш. 36.6° у. д. / 50.6; 36.6
Белгарад на мапе Расеі
Белгарад
Белгарад
Белгарад
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
www.beladm.ru

Разьмешчаны на паўднёвай ускраіне Сярэднерасейскага ўзвышша, пераважна на правым беразе ракі Северскі Данец (правы прыток Дону), за 697 км на поўдзень ад Масквы, за 40 км ад мяжы з Украінай.

Этымалёгія назвы

рэдагаваць

Тапонім «Белгарад» паходзіць ад спалучэньня словаў «белы» і «горад». Ёсьць некалькі варыянтаў зьяўленьня спалучэньня. Першы варыянт: «Белы горад» — крэпасьць, сьцены якой пабудаваныя зь белага камня. Іншае тлумачэньне зьвязваецца з назвай крэйдавай гары («Белая гара»), на схілах якой разьмяшчаецца Белгарад, тады назва мае значэньне «горад на белай гары».

  1. ^ Адміністрацыйная карта Ўкраінскай Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі. Тэрытарыяльнае дзяленьне па абласной сыстэме кіраваньня. Адміністрацыйныя межы на 20 сакавіка 1932 г. [Варыянт 1]. — Х., 1932.
  2. ^ На афіцыйных ўкраінскіх картах Рудніцкі С. Л. «Карта Ўкраіны». — Вена: Фрэйтаг і Берндт, 1918.; Калекцыя карт Гарвардзкага Ўнівэрсытэта. Архівавана 13 мая 2020.; і ва ўкраінскай літаратуры ўжываецца традыцыйная ўкраінская назва Білгород; Гарады са слабадзкімі ападкамі. Архівавана 19 декабря 2014.;
  3. ^  Макарчук, Степан Арсентійович Етнічна історія України. — Київ: Знання, 2008. — 471 с. — ISBN 978-966-346-409-1
  4. ^ Білгород // Енциклопедія українознавства(uk) : Словникова частина : [в 11 т.] / Наукове товариство імені Шевченка ; гол. ред. проф., д-р В. Кубійович(uk). — Париж — Нью-Йорк: Молоде життя, 1955. — Т. 2, [т. 1] : А — Головна Руська Рада. — С. 127—128. — ISBN 5-7707-4049-3
  5. ^ Білгород // Українська загальна енцикльопедія : Книга знання : в 3 т. / за ред. І. Раковського. — Львів ; Станиславів ; Коломия : Рідна школа, 1930. — Т. 1 : А – Ж. — С. 313. — 676 с.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць