Ашманішкі
Ашманішкі (лет. Ašmonai) — вёска ў Летуве, каля ракі Шашупы. Уваходзяць у склад Шумскага староства Мар’ямпальскага самакіраваньня Мар’ямпальскага павету.
| Ашманішкі лац. Ašmaniški | |
| лет. Ašmonai | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Мар’ямпальскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°38′28″ пн. ш. 23°23′38″ у. д. / 54.64111° пн. ш. 23.39389° у. д.Каардынаты: 54°38′28″ пн. ш. 23°23′38″ у. д. / 54.64111° пн. ш. 23.39389° у. д. |
Ашманішкі на мапе Летувы   Ашманішкі | |
Назва
рэдагавацьОсман або Асман (Osman, Asman, Asmon, Osmann, Ossmann) — імя германскага паходжаньня[1].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].
Гісторыя
рэдагавацьУ XIX ст. Ашманішкі ўваходзілі ў склад Мар'ямпальскага павету Сувалкаўскай губэрні.
Насельніцтва
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 129.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. VII. — Warszawa, 1886. S. 751.
- ^ Списки населённы мест Сувалкской губернии (1888 года), как материалы для историко-этнографической географии края. — СПб., 1901. С. 196.