Альма Лапінскене
А́льма Лапі́нскене (па-летувіску: Alma Lapinskienė; 26 лютага 1946, вёска Паюрэшке, Шылакарчмянскі раён, Летува) — летувіская перакладніца і літаратуразнаўца.
Альма Лапінскене | |
| Alma Lapinskienė | |
| Дата нараджэньня | 26 лютага 1946[1] (78 гадоў) |
|---|---|
| Занятак | літаратуразнаўца, перакладніца, літаратар |
| Навуковая сфэра | літуаністыка, літаратуразнаўства, перакладазнаўства |
| Вядомая як | перакладніца зь беларускай мовы |
| Навуковая ступень | доктарка гуманітарных навук (1985) |
Жыцьцяпіс
рэдагавацьАльма Лапінскене нарадзілася ў 1946 годзе.
У 1969 годзе скончыла Віленскі ўнівэрсытэт, філялягічны факультэт па спэцыяльнасьці «літуаністыка». У 1970—2014 гадах працавала ў Інстытуце летувіскай літаратуры і фальклёру. Доктарка гуманітарных навук (1985).
Сябра Саюзу пісьменьнікаў Летувы з 2001 году.
Творчасьць
рэдагавацьАльма Лапінскене вядомая як літаратуразнаўца, а яшчэ больш як перакладніца зь беларускай мовы. Перакладае таксама з расейскай. Першы пераклад быў апублікаваны ў 1985 годзе. Шмат перакладаў Альмы Лапінскіене былі апублікаваныя ў пэрыядычным друку[2]. З 1985 году пераклала на летувіскую мову творы Ўладзімера Караткевіча, Васіля Хомчанкі, Валянціны Коўтун, Алеся Разанава, Сьвятланы Алексіевіч.
За пераклад кнігі Алеся Разанава «Krikšto motinos dovana» (Падарунак хроснай маці) (Homo liber, 2013) зь беларускай мовы яна была ўзнагароджаная ў 2014 годзе паэтычнай веснавой прэміяй «За пераклад сусьветнай паэзіі на летувіскую мову»[3].
Бібліяграфія
рэдагаваць● Перазовы сяброўскіх галасоў, Мінск: Навука і тэхніка, 1988.
● Lietuvių-baltarusių literatūriniai ryšiai (kartu su A. Maldžiu). — Vilnius: Vaga, 1989.
● Vilniaus lietuvių literatūra 1920—1940. — Vilnius: Lietuvių literatūros ir tautosakos institutas, 2008.
● Atėjęs Vilniun. Rašytojas ir publicistas Rapolas Mackonis. — Vilnius: Lietuvių literatūros ir tautosakos institutas, 2014[4].
Пераклады
рэдагаваць● V. Chomčenka. Grįžimas į ugnį: romanas. — Vilnius: Vaga, 1985.
● Langas į žalią sodą: baltarusių apsakymų antologija. — Vilnius: Vyturys, 1988.
● V. Karatkevičius. Šiurpioji karaliaus Stacho medžioklė: apysaka. — Vilnius: Vyturys, 1994.
● V. Koutun. Gailestingumo kryžius: romanas. — Vilnius: Alma littera, 1997.
● S. Aleksijevič. Černobylio malda: ateities kronika. — Vilnius: Alma littera, 1999, 2016.
● A. Razanau. Medžioklė rojaus slėnyje: versetai, punktyrai, znomai. — Vilnius: Homo liber, 2008.
● A. Razanau. Krikšto motinos dovana: versetai. — Vilnius: Homo liber, 2013.
● S. Aleksijevič. Karo veidas nemoteriškas: apysaka — Vilnius: Alma littera, 2017[5].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ https://www.vle.lt/straipsnis/alma-lapinskiene/
- ^ Іна Студзінская, Беларуская паэзія загучала па-літоўску, Радыё Свабода, 13 лістапада 2008, https://www.svaboda.org/a/1348629.html
- ^ Alma Lapinskienė, Lietuvoje jaučiausi savimi, Metai, 2017 m. Nr. 12, https://www.zurnalasmetai.lt/?p=2470
- ^ Alma Lapinskienė, Lietuvos rašytojų sąjunga
- ^ Alma Lapinskienė, Lietuvos literatūros vertėjų sąjunga, https://www.llvs.lt/narys/58
Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
|