Алена Глінская

(пам. 1538) вялікая княгіня маскоўская


Але́на Васі́льеўна Глі́нская (каля 1508, Ласасін[1], цяпер у Пружанскім раёне, альбо Бялавічы[2], цяпер у Івацэвіцкім раёне — 4 красавіка 1538, Масква) — вялікая княгіня маскоўская (1533—1538), жонка вялікага князя Васіля III.

Алена Глінская
Алена Глінская. Рэканструкцыя С. Нікіціна, 1999
Алена Глінская. Рэканструкцыя С. Нікіціна, 1999
Вялікая княгіня Маскоўская
1533 — 1538
Папярэднік Васіль III
Наступнік Іван Жахлівы
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіласякаля 1508
Ласасін
Памерла4 красавіка 1538
Масква
Сужэнец Васіль III
Дзеці Іван Жахлівы
Юры Вугліцкі
Бацька Васіль Глінскі
Маці Ганна Якшыч
Род Глінскія

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

Дачка князя Васіля Львовіча зь літоўскага роду Глінскіх, і сэрбскае прынцэсы Ганны Якшыч.

У 1526 стала другой жонкай разьведзенага вялікага князя Васіля III і нарадзіла яму двух сыноў — Івана і Юрыя. Па сьмерці мужа ў сьнежні 1533 адхіліла ад улады прызначаных ім апекуноў (рэгентаў) Юрыя Дзьмітраўскага і Андрэя Старыцкага, зрабіўшыся ўладаркай Вялікага княства Маскоўскага. Кінула ў вязьніцу свайго дзядзьку Міхала Глінскага за незадаволенасьць яе фаварытам Аўчынай Целяпнёвым-Абаленскім.

У 1535 року пачала грашовую рэформу, якой фактычна ўвяла на тэрыторыі Масковіі адзіную валюту. Гэта істотна паспрыяла стабілізацыі эканомікі краіны. За Глінскай маскоўскі пасад быў абнесены цаглянаю сьцяною, закладзены Кітай-горад.

У 1536 дабілася ад польскага караля Жыгімонта I выгаднага для Масковіі міру; Швэцыю абавязала не дапамагаць Лівонскаму ордэну і ВКЛ.

Не карысталася сымпатыямі баяр як жанчына не маскоўскіх, а эўрапейскіх нораваў і выхаваньня. Памерла ў 1538, існуе вэрсія аб яе атручаньні Шуйскімі, што пацьвярджаецца апошнімі дасьледаваньнямі[3]. Пахаваная ў Вазьнясенскім жаночым манастыры ў маскоўскім Крамлі.

Рэканструкцыя зьнешнасьці Алены Глінскай выявіла яе прыбалтыйскі тыпаж. Твар княгіні меў мягкія рысы. Яна была даволі высокай для жанчын таго часу — каля 165 см — і гарманічна складзенай. Захаваліся рэшткі валасоў Алены Глінскай — рудога, як чырвоная медзь, колеру[4].

У мастацтве

рэдагаваць
  1. ^ Павал Севярынец (20 лістапада 2011) Беларуская глыбіня. Карані ў крыві Беларуская глыбіня. Наша НіваПраверана 21 лістапада 2011 г.
  2. ^ Вера Гнілазуб. «Маці Івана Грознага — з нашых мясьцін…» // Белорусская нива. — 20 ліпеня 2013. — № 129.
  3. ^ Martin, Medieval Russia, 331; Pushkareva, Women in Russian History, 65-67.
  4. ^ Татьяна Панова. Олицетворение средних веков // Вокруг Света. — сакавік 2006. — № 3 (2786).

Літаратура

рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць