Акала-саамская мова
А́кала-саа́мская мова (альбо ба́бінская саа́мская мова) — адна з саамскіх моваў, на якой размаўляюць (прынамсі размаўлялі) у этналякальным саамскім рэґіёне Сійда(en), у раёне некалькіх паселішчаў паўдзёнага захаду Кольскае паўвыспы (Акель і Чуксуал). 29 сьнежня 2003 году памёр апошні чалавек, для якога мова была роднай — Марыя Сергіна[2].
| Акала-саамская мова | |
| Ču´kksuâlis | |
| Ужываецца ў | Расеі |
|---|---|
| Рэгіён | Паўдзёны захад Мурманскае вобласьці (Кольская паўвыспа) |
| Колькасьць карыстальнікаў | вымерла (ёсьць некалькі чалавек зь веданьнем мовы) |
| Клясыфікацыя | Уральская сям’я Фіна-вугорская галіна Саамская група |
| Афіцыйны статус | |
| Афіцыйная мова ў | — |
| Рэгулюецца | — |
| Статус: | 9 згаслы[d][1] |
| Пісьмо | кірыліца |
| Коды мовы | |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2(Б) | — |
| ISO 639-2(Т) | — |
| ISO 639-3 | sia |
| SIL | sia |
Характарыстыка мовы
рэдагаваць
Раней часта лічылася дыялектам кільдзінскае саамскае мовы. Найбольш блізкая да колта-саамскае мовы, носьбіты якой пражываюць заходней.
Для характарыстыкі мовы ў нашыя часы сабрана нямала матэрыялаў, але акала-саамская мова ўсё роўна застаецца адной з самых маладасьледжаных саамскіх моваў.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Ethnologue (анг.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675
- ^ Nordisk samekonvensjon (нарв.)
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Акала-саамская мова — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў