Аблога Полацку (1518)
Абло́га По́лацку адбывалася ў 1518 року ў ходзе шостай маскоўска-літоўскай вайны (1512—1522). Літвіны адстаялі места.
Аблога Полацку | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||
| |||||||||
Супернікі | |||||||||
 Вялікае Княства Літоўскае |  Вялікае княства Маскоўскае | ||||||||
Камандуючыя | |||||||||
| |||||||||
Колькасьць | |||||||||
| 2000[1] | 7000[1] | ||||||||
Перадумовы
рэдагавацьУ 1518 року маскоўскія ўлады вылучылі значныя сродкі для паходу на Полацак. Да места было накіраванае 150-тысячнае наўгародзкае войска Васіля Шуйскага і пскоўскае Івана Шуйскага. Войска было ўзмоцненае цяжкай артылерыяй.
Падзеі
рэдагавацьМаскалі ўсталявалі абложныя вежы і абстралялі мескія муры снарадамі. Аднак неўзабаве ў іх скончылася харчаваньне, і ім давялося перайсьці празь Дзьвіну[2]. Тым часам да Полацку падышло войска полацкага ваяводы Альбэрта Гаштольда і польскіх наймітаў Яна Баратынскага[3]. 29 ліпеня аб’яднаныя войскі разьбілі маскалёў, якія займаліся пошукам харчаваньня. Маскоўцы, атрымаўшы значныя страты, былі вымушаныя адступіць.
Паводле легенды, запісанай Бэрнардам Вапоўскім[1] і Марцінам Бельскім[4], літвіны не маглі знайсьці месца, дзе перайсьці Дзьвіну. Раптам ім зьявіўся маладзён на прыгожым кані, які сам перайшоў раку і зьнік на іншым беразе[1]. Жаўнеры пазналі ў ім памерлага княжыча Казімера, старэйшага брата вялікага князя Жыгімонта Старога.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в г Atminties kaleidoskopas: kovo 4 diena (лет.). Bernardinai.lt (4 сакавіка 2005). Праверана 28 жніўня 2014 г.
- ^ Sergeĭ Mikhaĭlovich Solov’ev. History of Russia: The Age of Vasily III. — Academic International Press, 1976. — Т. 9. — С. 78. — ISBN 0875690661
- ^ Edvardas Gudavičius. Lietuvos istorija. Nuo seniausių laikų iki 1569 metų. — Lietuvos rašytojų sąjungos leidykla, 1999. — С. 520. — ISBN 9986-39-112-1
- ^ Mintautas Čiurinskas. Karas ir kultūra Lietuvos Didžiojoje Kunigaikštystėje: 1514 metai // Senoji Lietuvos literatūra. — 2001. — В. 31. — С. 153. — ISSN 1822-3656.