Яўген Ганкін

Яўген Маркавіч Ганкін (26 кастрычніка 1922, Шчадрын, Бабруйскі павет — 3 траўня 1996) — беларускі мастак. Заслужаны дзяяч мастацтваў БССР (1968 год).

Яўген Маркавіч Ганкін
Імя пры нараджэньні	Евель Мардуховіч Ганкін
Дата нараджэньня	26 кастрычніка 1922
Месца нараджэньня	Шчадрын, Бабруйскі павет, БССР
Дата сьмерці	3 траўня 1996
Адукацыя	Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінематаграфіі
Месца вучобы	Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінэматаграфіі[d] (1943)
Занятак	мастак
Месца працы	Беларусьфільм
Плынь	кінематаграфічнае мастацтва
Узнагароды	Заслужаны дзяяч мастацтваў БССР

Біяграфія

Нарадзіўся 26 кастрычніка 1922 году ў вёсцы Шчадрын Бабруйскага павету БССР. У 1944 годзе скончыў Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінематаграфіі імя Герасімава. Адначасова з вучобай, у 1943 — 1944 гадах дапамагаў галоўнаму мастаку ў фільме «Іван Жахлівы» Сяргея Эйзенштэйна. У 1944 — 1945 гадах працаваў у Кіеўскай кінастудыі, а з 1946 году — мастаком-пастаноўшчыкам на Беларусьфільме.

Займаўся афармленьнем такіх клясычных беларускіх фільмаў як «Паўлінка» (1952), «Хто сьмяецца апошнім» (1954), «Гадзіньнік спыніўся апоўначы» (1958), «Я родам зь дзяцінства» (1966), «Вайна пад стрэхамі» (1967), «Сыны сыходзяць у бой» (1969), «Белыя росы» (1983).

Памёр 3 траўня 1996 году.

Фільмаграфія

• 1945 — Зыгмунт Каласоўскі
• 1953 — Сьпяваюць жаўрукі
• 1954 — Хто сьмяецца апошнім?
• 1957 — Нашыя суседзі
• 1959 — Каханьне трэба берагчы
• 1960 — Чалавек не скараецца
• 1967 — Вайна пад стрэхамі
• 1983 — Белыя росы
• 1987 — Восеньскія сны
• 1993 — ...Аз аддам

Ушанаваньне памяці

• Мэмуары Яўгена Ганкіна «Крыло анёла» пасьмяротна выдадзеныя ў Злучаных Штатах.
• У 2003 годзе зьняты дакумэнтальны фільм пра Яўгена Ганкіна «Легендамі не карануйце нас».