Яфет
Яфет, таксама Іафет (па-габрэйску: יפת, Е́фет, па-лацінску: Iafeth, па-арабску: يافث, Яфід, па-грэцку: Ιάφεθ) — у Старым запавеце Бібліі адзін з трох сыноў (Сім, Хам, Яфет) Ноя — адзінага зь людзей, каму Бог даў магчымасьць выратавацца зь сям’ёй у час сусьветнага патопу. Лічыцца, што ад Яфета й яго братоў паходзіць усё сучаснае чалавецтва. Паводле хрысьціянскага паданьня, нашчадкі Яфета насялялі Эўропу й частку Азіі, утварыўшы гэтак званую «яфетаву» (эўрапэоідную) расу.
| Яфет | |
| יפת | |
 | |
| Напісаньне па-грэцку | Ιάφεθ |
|---|---|
| Напісаньне па-лацінску | Iafeth |
| Імя на іншых мовах | араб. يافث |
| Плоць | мужчынская[d] |
| Бацька | Ной[1] |
| Дзеці | Gomer[d][2], Magog[d][2], Madai[d][2], Javan[d][2], Tubal[d][2], Meshech[d][2] і Tiras[d][2] |
 Japheth ў Вікісховішчы | |
Крыніцы
рэдагаваць- ^ 32 // Genesis, בְּרֵאשִׁית, Första Moseboken (стар.-гэбр.)
- ^ а б в г д е ё 2 // Genesis, בְּרֵאשִׁית, Första Moseboken (стар.-гэбр.)
Літаратура
рэдагаваць- Яфет // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя. — 472 с. — ISBN 985-11-0295-4 — С. 319