Эміль Абдэргальдэн

Эміль Абдэргальдэн (9 сакавіка 1877 — 5 жніўня 1950) — нямецкі і швайцарскі біяхімік, фізыёляг.

Эміль Абдэргальдэн лац. Emil Abderhalden
Emil Abderhalden
Дата нараджэньня	9 сакавіка 1877(1877-03-09)[…]
Месца нараджэньня	Оберуцвіль[d]
Дата сьмерці	5 жніўня 1950(1950-08-05)[…] (73 гады)
Месца сьмерці	Цюрых, Швайцарыя
Месца пахаваньня	могілкі Флюнтэрн[d]
Месца вучобы	Базэльскі ўнівэрсытэт[d]
Занятак	тэарэтык расавай тэорыі, палітык, біяхімік, прафэсар унівэрсытэту, фізыёляг, лекар
Навуковая сфэра	біяхімія
Месца працы	Цюрыскі ўнівэрсытэт Гале-Вітэнбэрскі ўнівэрсытэт[d] HU Berlin
Сябра ў	Пруская акадэмія навук[d], Акадэмія карысных навук у Эрфурце[d], Акадэмія навук НДР[d], Нямецкая акадэмія навук Леапальдына[d], Акадэмія навук СССР, Папская акадэмія навук[d], Расейская акадэмія навук, Galileiana Academy of Arts and Science[d] і Каралеўская Акадэмія медыцынскіх навук Каталоніі[d]
Навуковы кіраўнік	Густаў фон Бунгэ[d]
Дзеці	Rudolf Abderhalden[d]
Узнагароды	мэдаль Катэніюса[d] (1914)
Эміль Абдэргальдэн у Вікісховішчы

У 1904—1945 г. працаваў у Бэрліне, Гале. З 1946 году загадчык катэдры фізыялагічнай хіміі Цюрыскага ўнівэрсытэту. Аўтар шматлікіх прац, прысьвечаных вывучэньню біялягічнай ролі і структуры бялкоў. У 1916 г. ажыцьцявіў сынтэз поліпэптыду з 19 амінакісьляў, усталяваўшы разам з Э. Г. Фішэрам падабенства штучных поліпэптыдаў з натуральнымі пэптонамі. Дасьледаваў ролю тлушчаў, вітамінаў, гармонаў у харчаваньні; адкрыў г. зв. ахоўныя фэрмэнты, якія ўтвараюцца ў арґанізьме пры цяжарнасьці, пухлінах і інш. Аўтар «Падручніка фізыялагічнай хіміі».

Біяграфія

Сын настаўніка Нікаляўса Абдэрхальдэна (1842—1923) і ягонай жонкі Ганны Барбары, народжанай Штам. Вывучаў мэдыцыну ў Базэльскім унівэрсытэце. З 1902 году супрацоўнічаў з Эмілем Фішарам. З 1911 па 1945 год выкладаў фізыялягічную хімію ва ўнівэрсытэце Гале.