Эварт
Эварт (Эвэрт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Эварт лац. Evart | |
| Ewart | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Eich + Warto |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Эвэрт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Эварт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЭйвард, Эварт або Эвэрт (Eivard[1], Ewart, Ewert) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -эйх- (-эй-) (імёны ліцьвінаў Эйгерд, Эйман, Эймунт; германскія імёны Eygerd, Eimann, Eymunt) паходзіць ад гоцкага agi 'лязо, булат, меч'[3], а аснова -вард- (-варт-) (імёны ліцьвінаў Дакварда, Літавар, Явар; германскія імёны Dagward, Litwart, Jovard) — ад германскага ward 'ахоўнік'[4].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Ewart (Ewert)[5]
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Евортович (1537—1588 гады)[6].
Носьбіты
рэдагавацьЭвэрты (Ewert) гербу Левальт — літоўскі шляхецкі род зь Вількамірскага павету[7].
На 1906 год існавала вёска Эварты ў Дзьвінскім павеце, а таксама вёска Эвертава ў Люцынскім павеце Віцебскай губэрні[8].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Ray O. Vore navne: en etymologisk navnebok med fyldige utredninger. — Chicago, 1944. S. 107.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 26, 1538.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 38.
- ^ Čirūnaitė J. 1537—1538 metų Žemaitijos miestelėnų įvardijimas // Liaudies kultūra. Nr. 4, 2010. P. 11.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 13.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 107, 231.