Шэйбар

	Шэйбар; лац. Šejbar
	Seiber
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	*Seio + Baro ; Sieg + Baro
Іншыя формы
Вытворныя формы	Жыбар
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Шэйбар»

Шэйбар — мужчынскае імя.

Паходжаньне

Сайбэр (Seiber) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова сай- (сей-, зей-) (імёны ліцьвінаў Сайбут, Зэйвальд, Саймунт; германскія імёны Seyboth, Seywaldus, Seymund^[a]) паходзіць ад гоцкага saio 'вястун'^[3] або ад асновы сіг- (зыг-, зег-)^[4], а аснова -бар- (-бор-) (імёны ліцьвінаў Барвід, Барвін, Барвін; германскія імёны Barvid, Barwin, Barwin) — ад гоцкага bara, baur 'чалавек, дзіця' (літаральна — «народжаны»)^[5].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Sejbot (Zejbot)^[6]. Таксама ў Польшчы адзначалася імя Zeywith^[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Стас Шеибаровичъ… Воитишъ Шеибаровичъ (1528 год)^[8]^[b].

Носьбіты

Стас і Войціш Шэйбаравічы — тройкія баяры, якія ўпамінаюцца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году

Заўвагі

^ Таксама адзначаліся германскія імёны Saibardus, Saioaldus^[2]
^
Таксама:
- Сейман, Сэйман: Sieymany (1744 год)^[9], Anna Seymonowicz (1802 год)^[10], на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Шэйман у летувізаванай форме^[11];
- Шэймін: od Szeyminisek (5 траўня 1571 году)^[12], Szeyminiszki (1744 год)^[9];
- Шэймот: wsie… Szejmoty (1782—1783 гады)^[13]

Крыніцы

^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 236.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 193.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 241.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 242.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 650.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 103.
^ ^а ^б Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
^ Giedrojcie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 905.
^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 182.
^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 179.

[3] Таксама адзначаліся германскія імёны Saibardus, Saioaldus^[2]

[15] Таксама:
Сейман, Сэйман: Sieymany (1744 год)^[9], Anna Seymonowicz (1802 год)^[10], на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Шэйман у летувізаванай форме^[11];

Шэймін: od Szeyminisek (5 траўня 1571 году)^[12], Szeyminiszki (1744 год)^[9];

Шэймот: wsie… Szejmoty (1782—1783 гады)^[13]

[3] Сейман, Сэйман: Sieymany (1744 год)^[9], Anna Seymonowicz (1802 год)^[10], на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Шэйман у летувізаванай форме^[11];

[4] Шэймін: od Szeyminisek (5 траўня 1571 году)^[12], Szeyminiszki (1744 год)^[9];

[5] Шэймот: wsie… Szejmoty (1782—1783 гады)^[13]

[1] Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 236.

[2] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 193.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.

[5] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 241.

[6] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.

[7] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 242.

[8] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 650.

[9] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 103.

[DWil-1744-10] а ^б Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.

[11] Giedrojcie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

[12] Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 905.

[13] Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 182.

[14] Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 179.

[1]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[b]

[2]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Паходжаньне
Шэйбар лац. Šejbar
Seiber
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	*Seio + Baro Sieg + Baro
Іншыя формы
Вытворныя формы	Жыбар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Шэйбар»