Шылакарчма
Шылакарчма́ (па-летувіску: Šilutė) — горад у заходняй Летуве, недалёка ад мяжы з Расеяй і Курскай затокі. Колькасьць насельніцтва налічвае каля 21 тыс. чалавек. Горад зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам Шылакарчмянскага раёну Клайпедзкага павету. Шылакарчма адносіцца да этнаграфічнага рэгіёну Малая Летува.
Шылакарчма | |||||
лет. Šilutė | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1511 | ||||
Горад з: | 1941 | ||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Клайпедзкі | ||||
Вышыня: | 10 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва: | 15 431 чал. (2018) | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Паштовы індэкс: | LT-99001 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 55°21′0″ пн. ш. 21°29′0″ у. д. / 55.35° пн. ш. 21.48333° у. д.Каардынаты: 55°21′0″ пн. ш. 21°29′0″ у. д. / 55.35° пн. ш. 21.48333° у. д. | ||||
Шылакарчма | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Гісторыя
рэдагавацьШылакарчма была заснаваная ў 1511 годзе на дарозе паміж Клайпедай і Тыльзытам (цяпер Савецк) на тэрыторыі Ўсходняй Прусіі. Сьпярша гэта было месца, дзе адпачывалі вандроўцы на дарозе паміж гэтымі гарадамі (адсюль і пайшла назва гораду). У 1550 годзе тут быў пабудаваны першы касьцёл, а паселішча пачало інтэнсіўна разьвівацца. З-за блізкасьці буйных гарадоў Шылакарчма не атрымлівала статус гораду да 1941 году. На працягу 500 гадоў горад быў славуты сваім рыбным гандлем.
У 1923 годзе разам з Клайпедай Шылакарчма адышла Летувіскай Рэспубліцы, але ў 1939 годзе дабравольна перададзена ў склад Нямеччыны. У часы Другой сусьветнай вайны тут разьмяшчаўся буйны лягер для ваеннапалонных.