Шчаўевы суп
Шчаўевы суп — агароднінная поліўка са шчаўя.
| Шчаўевы суп | |
.jpg) Шчаўевы суп зь яйкам (2008 год) | |
| Іншыя назвы | суп з шчаўем; поліўка, суп або халаднік са шчаўя; шчаўе |
|---|---|
| Тып | поліўка |
| Нацыянальная страва | славянская, габрэйская |
| Паходжаньне | Беларусь, Польшча і Расея |
| Рэгіён | Усходняя Эўропа |
| Час прыгатаваньня | 25 хвілінаў |
| Асноўны складнік | шчаўе |
| Распаўсюджаныя складнікі | бульба, яйка, агурок, сьмятана |
| Падобныя стравы | боршч |
Мае найбольшае пашырэньне ва Ўсходняй Эўропе. Гатуецца працёртым або з затаўкай, гарачым або ў выглядзе халадніка. Багаты на вітамін C[1].
Складнікі рэдагаваць
Для прыгатаваньня шчаўевага супу выкарыстоўваюць: адну бульбу і вялікі пучок шчаўя, па адным яйку і маласольным агурку, шарык курту і сьмятану, а таксама па смаку зялёную цыбулю, кроп і чорны молаты перац[1].
Прыгатаваньне рэдагаваць
Спачатку адварваюць яйка ў рондалі. Бульбу рэшуць на кубікі і кладуць асобна ў кіпучую ваду на 3 хвіліны. Шчаўе нашаткоўваюць са сьцёбламі і кладуць у рондаль да бульбы на яшчэ 3 хвіліны. Нашаткоўваюць кроп і цыбулю, якія кладуць у талерку для супу. Затым наразаюць адварное яйка і маласольны агурок, якія таксама кладуць у талерку. Туды ж дадаюць лыжку сьмятаны і заліваюць у талерку адвар з бульбай і шчаўем. Для аздабленьня дробна сякуць кроп і націраюць курт. Урэшце, па смаку дадаюць перац[1].
Крыніцы рэдагаваць
- ^ а б в Юлія Ваўчок. Топ-7 рэцэптаў смачных халодных супоў // Партал «Слушна», 27 ліпеня 2022 г. Праверана 24 жніўня 2022 г.
Вонкавыя спасылкі рэдагаваць
- Тамара і Ўладзімер Рэўтовічы. Суп са шчаўя // Кніга рэцэптаў «Ям.бай», 13 чэрвеня 2018 г. Архіўная копія ад 13 верасьня 2011 г. Праверана 24 жніўня 2022 г.
- Гальляш Сялява. Суп са шчаўем (Вячаслава Баўтруковіч, Ахрэмаўцы) // Канал «Кулінарная спадчына Браслаўшчыны», 19 лістапада 2018 г. Праверана 24 жніўня 2022 г.
- Ларыса Мятлеўская. Травеньская трава галоднага корміць // Радыё «Спадарожнік», 15 траўня 2021 г. Праверана 24 жніўня 2022 г.
- Суп са шчаўя (Беларуская кухня) // Канал «Летуценьнік», 7 чэрвеня 2017 г. Праверана 24 жніўня 2022 г.
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |