Чачора
Чачо́ра — рака ў Беларусі, правы прыток ракі Сожу (басэйн Дняпра). Цячэ ў Кармянскім, Буда-Кашалёўскім і Чачэрскім раёнах Гомельскай вобласьці. Даўжыня 56 км. Плошча вадазбору 551 км². Выдатак вады ў вусьці 3,2 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,7 ‰.
| Чачора | |
 | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | каля в. Лёсавай Буды |
| Вусьце | Сож |
| Краіны басэйну | Беларусь |
| Вобласьці | Гомельская вобласьць |
| Даўжыня | 56 км |
| Сярэднегадавы сьцёк | 3,2 м³/с |
| Плошча басэйну | 551 км² |
| Нахіл воднай паверхні | 0,7 ‰ |
Асноўныя прытокі рэдагаваць
Прымае сьцёк зь сеткі мэліярацыйных каналаў
На рацэ рэдагаваць
- Места: Чачэрск
- Вадасховішча: Меркулавічы
Агульныя зьвесткі рэдагаваць
Пачынаецца за 2 км на паўночны ўсход ад вёскі Лёсавай Буды Кармянскага раёну, вусьце на ўсходняй ускраіне места Чачэрску. Цячэ Прыдняпроўскай нізінай.
Даліна ў верхняй плыні невыразная, шырынёй 0,5—0,6 км. Схілы пераважна адкрытыя, умерана стромкія і спадзістыя; іх вышыня 7—10 м, месцамі да 15 м. Абалона двухбаковая (шырыня 200—500 м), асушаная, лугавая, асобныя дзялянкі парасьлі хмызьняком. Рэчышча каналізаванае; яго шырыня 3—6 м у верхняй плыні, 7—10 м у сярэдняй і да 15 м у ніжняй. Берагі вышынёй 1—1,5 м. Разводзьдзе звычайна з 2-й дэкады сакавіка да пачатку 3-й дэкады красавіка[1].
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 397.
Літаратура рэдагаваць
- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 397.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.