Царква Сьвятога Сымона Стоўпніка (Слуцак)

Помнік сакральнай архітэктуры
Царква Сьвятога Сымона Стоўпніка
Царква Сьвятога Сымона Стоўпніка, 1869 г.
Краіна	Беларусь
Места	Слуцак
Канфэсія	праваслаўе

Царква Сьвятога Сымона Стоўпніка — помнік архітэктуры XVII стагодзьдзя ў Слуцку. Знаходзілася ў Новым Месьце, каля Навамейскай брамы на Іванаўскай вуліцы, з 1799 году — у вёсцы Баславічах. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. У 1930-я гады савецкія ўлады зьнішчылі царкву.

Гісторыя рэдагаваць

Вялікае Княства Літоўскае рэдагаваць

Драўляную Сымонаўскую царкву ў Слуцку меркавана збудавалі ў XVII ст.

Пад уладай Расейскай імпэрыі рэдагаваць

Па другім падзеле Рэчы Паспалітай (1793 год), калі Слуцак апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, царква канчаткова перайшла ў валоданьне Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы). У 1799 годзе будынак царквы перанесьлі ў вёску Баславічы, дзе ў 1794 годзе ад пажару пацярпела мясцовая царква.

На новым месцы ў 1865 годзе адбыўся рамонт царквы, у куце царкоўнага пляца паставілі новую драўляную 2-ярусную шатровую званіцу. У 1912 годзе на зьмену драўлянай царкве пачалося будаваньне мураванай, якую, аднак, ня скончылі з прычыны Першай сусьветнай вайны.

Найноўшы час рэдагаваць

У 1930-я гады савецкія ўлады зачынілі драўляную царкву і неўзабаве зьнішчылі яе будынак.

Архітэктура рэдагаваць

Помнік традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. Мела 3-зрубную кампазыцыю: меншыя памерамі зрубы апсыды і бабінца накрываліся шатрамі аднолькавай вышыні, галоўны аб’ём — нязначна вылучаны вышынёй васьмярык на чацьверыку — завяршаўся 8-гранным сьветлавым барабанам з купалам. Высокі сярэдні купал і шатры завяршаліся невялікімі купаламі-банямі на глухіх барабанах. Галоўны і два бакавыя ўваходы вылучаліся невялікімі тамбурамі пад 2-схільнымі дахамі. Да апсыды з абодвух бакоў далучаліся ўдвая меншыя за яе вышынёй рызьніца і панамарня^[1].

Крыніцы рэдагаваць

^ Ціткоўскі І. Храмы горада Слуцка. Мінуўшчына і сучаснасць // Інфа-Кур’ер. № 6, 31 студзеня 2003. С. 9.

Літаратура рэдагаваць

Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слуцкага р-на і г. Слуцка: у 2-х кн. Кн. 1-я / уклад. В. С. Відлога; рэдкал.: Г. Кісялёў (гал. рэд.) і інш.; маст. Э. Жакевіч. — Мн.: БЕЛТА, 2000. — 462 с.: іл. ISBN 985-6302-27-7.
Ціткоўскі І. Храмы горада Слуцка. Мінуўшчына і сучаснасць // Інфа-Кур’ер. № 6, 31 студзеня 2003. С. 9.

[1] Ціткоўскі І. Храмы горада Слуцка. Мінуўшчына і сучаснасць // Інфа-Кур’ер. № 6, 31 студзеня 2003. С. 9.

[1]