Харобічы
Харобічы (укр. Хоробичі) — вёска ва Ўкраіне, каля граніцы зь Беларусьсю. Уваходзяць у склад Гараднянскай мескай грамады Чарнігаўскага раёну Чарнігаўскай вобласьці.
Харобічы лац. Charobičy | |
укр. Хоробичі | |
Дата заснаваньня: | 1153 |
Краіна: | Украіна |
Вобласьць: | Чарнігаўская |
Раён: | Чарнігаўскі |
Тэрытарыяльная грамада: | Гараднянская |
Вышыня: | 156 м н. у. м. |
Часавы пас: | UTC+2 |
летні час: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | 4645 |
Паштовы індэкс: | 15122 |
КОАТУУ: | 7421488801 |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°1′21.264449152804″ пн. ш. 31°30′49.521114514821″ у. д. / 52.0225734581° пн. ш. 31.51375586514° у. д.Каардынаты: 52°1′21.264449152804″ пн. ш. 31°30′49.521114514821″ у. д. / 52.0225734581° пн. ш. 31.51375586514° у. д. |
Харобічы |
Харобічы знаходзяцца на этнічнай тэрыторыі беларусаў.
Ліцьвіны
рэдагаваць- Асноўныя артыкулы: Ліцьвіны і Ліцьвіны Севершчыны
У канцы XVI ст. мяжа Рэчыцкага павету Менскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага праходзіла на поўдзень ад цяперашняй беларуска-ўкраінскай граніцы, прыкладна ў раёне Харобічаў[1].
У 1924 годзе 25-гадовая беларускамоўная жыхарка Харобічаў Мотра (Матруна) Лаўрыненкава, якая ў адрознасьць ад іншых сямейнікаў два гады навучалася ў сельскай школе, а пазьней здабыла сабе асьвету чытаньнем, засьведчыла самавызначэньне жыхароў вёскі як ліцьвінаў разам з атаясамліваньнем іх лучнасьці з суседнімі беларускімі землямі[2][3]:
|
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Насевіч В. Рэчыцкі павет // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 533.
- ^ Курило, О. Фонетичні та деяки морфологічні особливости говірки села Хоробричів, давніше Городнянського повіту, тепер Сновськоі округи на Чернігівщині. — К., 1924. С. 4—5.
- ^ Чаропка В. Гісторыя нашага імя: Гіст. даслед. — Менск, 1995. С. 78.