Фрыт’яф Нансэн

нарвэскі палярнік, дыплямат, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру
(Перанакіравана з «Фрыцьёф Нансэн»)

Фрыт’яф Нансэн (па-нарвэску: Fridtjof Nansen, 10 кастрычніка 1861 — 13 траўня 1930) — нарвэскі палярны дасьледчык, вучоны-заоляг, заснавальнік новай навукі — фізычнай акіянаграфіі, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру за 1922 год.

Фрыт’яф Нансэн
па-нарвэску: Fridtjof Nansen
Фрыцьёф Нансэн, 1896
Фрыцьёф Нансэн, 1896
Дата нараджэньня 10 кастрычніка 1861(1861-10-10)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 13 траўня 1930(1930-05-13)[4][2][3][…] (68 гадоў)
Месца сьмерці
Прычына сьмерці інфаркт міякарда
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак заоляг, палярны даследчык, дыплямат, прафэсар, палітык, фатограф, канькабежац, пісьменьнік
Навуковая сфэра акіяналёгія[d]
Месца працы
Сябра ў Нямецкая акадэмія навук Леапальдына[d], Пецярбурская акадэмія навук[d], Нарвэская акадэмія навук[d], Каралеўскае нарвэскае таварыства навукі і літаратуры[d], Пруская акадэмія навук[d], Расейская акадэмія навук, Fatherland League[d] і Paneuropean Union[d]
Навуковая ступень доктар філязофіі[7][6] (1888)
Бацька Baldur Fridtjof Nansen[d][8]
Маці Adelaide Wedel-Jarlsberg[d][8]
Дзеці Од Нансен[d] і Ірмелін Рэволд[d]
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографу

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Ганзен П. Нансен, Фритьоф (рас.) // Энциклопедический словарьСПб: Брокгауз — Ефрон, 1897. — Т. XXа. — С. 524—526.
  2. ^ а б Sverdrup H. U. Fridtjof Nansen // Encyclopædia Britannica (анг.)
  3. ^ а б Fridtjof Nansen // KulturNav (анг.) — 2015.
  4. ^ Нансен Фритьоф // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  5. ^ Find a Grave (анг.) — 1996.
  6. ^ а б Nickelsen T. Nansen – Norway’s first brain scientist (нарв.) // (untranslated)(untranslated), 2008.
  7. ^ Haas L. F. Fridtjof Nansen (1861-1930). (анг.) // Journal of Neurology, Neurosurgery and PsychiatryBMJ, 2003. — Vol. 74, Iss. 4. — P. 515. — ISSN 0022-3050; 1468-330Xdoi:10.1136/JNNP.74.4.515PMID:12640078
  8. ^ а б Pas L. v. Genealogics (анг.) — 2003.