Умбэ́рта Э́ка (па-італьянску: Umberto Eco; 5 студзеня 1932 — 19 лютага 2016) — італьянскі вучоны-мэдыевіст, сэміётык, філёзаф ды пісьменьнік. Аўтар шэрагу раманаў, навуковых твораў па сэміётыцы, па культуры Сярэднявечча, і вялікае колькасьці эсэ на грамадзка-палітычныя тэмы. Атрымаў Эўрапейскую літаратурную прэмію ў 2001 годзе.

Умбэрта Эка
Umberto Eco
Імя пры нараджэньні Umberto Eco
Дата нараджэньня 5 студзеня 1932 (92 гады)
Месца нараджэньня Алесандрыя, Італія
Дата сьмерці 19 лютага 2016
Месца сьмерці
Школа/традыцыя Сэміётыка
Пэрыяд Філязофія XX—XXI стагодзьдзяў
Кірунак Заходняя філязофія
Асноўныя зацікаўленасьці Сэміётыка, філязофія, літаратурная крытыка
Значныя ідэі «свабодная праца»
Аказалі ўплыў Джэймз Джойс, Хорхэ Люіс Борхэс, Тамаш Аквінскі, Артур Конан Дойл, Чарлз Сандэрс Пірс[d] і Імануіл Кант
Вучні Марка Бэлпаліці[d] і Christos Thivaios[d]
Сайт Інфармацыйная старонка (анг.)

Біяграфія

рэдагаваць

Нарадзіўся 5 студзеня 1932 году ў горадзе Алесандрыя, Італія. У 1980 годзе быў надрукаваны ягоны першы мастацкі твор — раман «Імя ружы», які адразу набыў сусьветную вядомасьць. З таго часу Эка напісаў ды выдаў яшчэ пяць раманаў.

Умбэрта Эка займаў пасаду прафэсара сэміётыкі ва ўнівэрсытэце гораду Балёньні. Ён актыўна ўдзельнічаў ў грамадзкім і палітычным жыцьці Італіі, зьвяртаў шмат увагі на праблему развіцьця Сусьветнага Сеціва, у якім бачыў сродак, каб зрабіць інфармацыю агульнадаступнай. З гэтае нагоды Ўмбэрта Эка зьяўляўся каардынатарам праекту «Мультымэдыйная аркада» — унікальнага інтэрнэт-цэнтру ў Балёньні.

Бібліяграфія

рэдагаваць

Навуковыя творы

рэдагаваць
  • «Эвалюцыя сярэднявечнае эстэтыкі» (Sviluppo dell’estetica medievale, 1959)
  • «Адсутная структура» (La struttura assente, 1968)
  • «У пошуках дасканалай мовы ў эўрапейскай культуры» (La ricerca della lingua perfetta nella cultura europea, 1993)
  • «Сказаць амаль тое самае. Вопыты перакладаньня» (Dire quasi la stessa cosa. Esperienze di traduzione, 2003)
  • і шмат іншых.

Мастацкія творы

рэдагаваць
  • «Імя ружы» (Il nome della rosa, 1980)
  • «Ківач Фуко» (Il pendolo di Foucault, 1988)
  • «Востраў напярэдадні» (L’isola del giorno prima, 1994)
  • «Баўдаліна» (Baudolino, 2000)
  • «Таямнічы агеньчык каралевы Лааны» (La misteriosa fiamma della regina Loana, 2004)
  • «Праскія могілкі» (2010)

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

Пераклады на беларускую мову

рэдагаваць
  1. ^ The New York Times (анг.) / J. KahnManhattan: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 1851. — ed. size: 443000 — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
  2. ^ Архіў гістарычных запісаў — 1808.