Уладзі́мер Абра́мавіч Э́туш (6 траўня 1922 году, Масква — 9 сакавіка 2019 году, тамсама[2]) — савецкі й расейскі актор. Народны артыст СССР.

Уладзімер Этуш
Дата нараджэньня 6 траўня 1922(1922-05-06)
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 9 сакавіка 2019(2019-03-09)[1] (96 гадоў)
Месца сьмерці
Прычына сьмерці сэрцавая няздатнасьць
Месца пахаваньня
Грамадзянства Расея
Месца вучобы
Занятак актор, тэатральны актор, тэатральны пэдагог, кінарэжысэр, тэлеактор
Месца працы
Дзеці Раіса Этуш
Узнагароды
IMDb ID 0262234
Сайт etush.ru (рас.)
Подпіс Выява аўтографу

Біяграфія

рэдагаваць

Бацька Уладзімера Абрам быў уладальнікам невялікай фірмы ў Маскве, арыштаваны камуністамі. Уладзімер выхоўваўся адной мамай Раісай Этуш. У школе захапляўся тэатрам і чытаньнем, прымаў удзел у школьных пастаноўках п’ес Антона Чэхава. Удзельнічаў у Другой Сусьветнай вайне, паранены. Працаваў дырэктарам Шчучынскай тэатральнай вучэльні пры Дзяржаўным акадэмічным тэатры імя Яўгена Вахтангава[3].

Жонкі:

Дзеці:

Унук: Уладзімер.

Фільмаграфія

рэдагаваць
  1. 1953 — Адмірал Ушакоў — Сэід-Алі
  2. 1955 — Авадзень — Марціні
  3. 1960 — Час летніх адпачынкаў
  4. 1964 — Старшыня — Калоеў
  5. 1966 — Каўкаская палоньніца, або Новыя прыгоды Шурыка — таварыш Саахаў
  6. 1968 — Старая, старая казка — Кароль і Шынкар
  7. 1969 — Стары знаёмы — Самецкі (рэжысэр-пастаноўшчык спэктакля на вадзе)
  8. 1969 — Мужчынская гутарка
  9. 1970 — Місія ў Кабуле
  10. 1971 — 12 крэслаў — інжынэр Брунс
  11. 1971 — Цень
  12. 1972 — Справы даўно мінулых дзён
  13. 1972 — Цырк запальвае агні
  14. 1972 — Мужчыны
  15. 1973 — Непапраўны ілгун — эмір Бурухтан Другі Другі
  16. 1973 — Іван Васілевіч зьмяняе прафэсію — Антон Сямёнавіч Шпак
  17. 1974 — Нэйлён 100%
  18. 1975 — Прыгоды Бураціна — Карабас Барабас
  19. 1977 — Як Іванушка-дурылка за цудам хадзіў — Бабадул
  20. 1978 — Па вуліцы камода вадзілі
  21. 1978 — 31 чэрвеня — магістар Мальгрым
  22. 1979 — Дзюма на Каўказе
  23. 1979 — Міліянэрка (Тэлеспэктакль)
  24. 1982 — Асьліная скура — кароль Гастон
  25. 1983 — Мэсье Ленуар, які… (тэлеспэктакль) — Поль-Альбэр Ленуар
  26. 1984 — Макар-сьледапыт — Іраклій
  27. 1991 — Не абуджайце сьпячага сабаку — Грыша
  28. 1993 — Мары ідыёта — Фунт
  29. 1993 — Бравыя хлопцы
  30. 1998 — Клясык — «аўтарытэт» Манарх
  31. 1999 — Паварот ключа (Сэрыял)
  32. 2005 — Тры мушкетэры
  33. 2006 — Парк савецкага пэрыяду

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць