Уладзімер Уладамірскі
Уладзі́мер Уладамі́рскі (сапр. Малейка; 18 кастрычніка 1893, Коўна — 24 студзеня 1971, Менск) — беларускі савецкі актор, заслужаны артыст БССР (11 ліпеня 1933)[1], народны артыст БССР (1938), народны артыст СССР (1955).
Уладзімер Уладамірскі | |||||||
Імя пры нараджэньні | Уладзімер Малейка | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Дата нараджэньня | 18 кастрычніка 1893 | ||||||
Месца нараджэньня | Коўна, Расейская імпэрыя | ||||||
Дата сьмерці | 24 студзеня 1971 | ||||||
Месца сьмерці | Менск, БССР | ||||||
Месца пахаваньня | |||||||
Грамадзянства | СССР | ||||||
Занятак | актор | ||||||
Месца працы | |||||||
Гады дзейнасьці | 1920—1971 | ||||||
Дзеці | Барыс Уладзіміравіч Уладамірскі[d] | ||||||
Узнагароды | | ||||||
З 1920 году пачаў сцэнічную дзейнасьць. З 1924 году актор Купалаўскага тэатру. Сябра КПСС з 1941 году. У 1944 годзе ўзначаліў франтавую тэатральную брыгаду.
Ролі
рэдагаваць- «Кар’ера таварыша Брызгаліна» — Брызгалін
- «Партызаны» — Дрыль
- «Гібель ваўка» — Абабурка
- «Ваўкі і авечкі» — Апалон Мурзавецкі
- «Прыбытковае месца» — Юсаў
- «Апошнія» — Іван Каламійцаў
- «У стэпах Украіны» — Часнык
- «Фронт» — Горлаў
Фільмаграфія
рэдагаваць- 1927 — Кастусь Каліноўскі — казачы есаўл
- 1954 — Хто сьмяецца апошнім — Чарнавус
- 1957 — Палеская легенда — Багдан
- 1960 — Наперадзе — круты паварот — эпізод
Узнагароды
рэдагаваць- два ордэны Леніна
- ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга
- мэдалі
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Наданьне годнасьці заслужаных артыстаў рэспублікі т. т. Уладамірскаму і Кумельскаму. Пастанова СНК БССР. // Звязда : газэта. — 1933, 15 ліпеня. — № 154 (4698). — С. 4.