Уладзімер Ляпёшкін

Уладзімер Ігнатавіч Ляпёшкін (8 лютага 1928, в. Церабель, Пухавіцкі раён, Менская акруга — 5 лютага 1994) — беларускі паэт, пэдагог.

Уладзімер Ляпёшкін
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	8 лютага 1928(1928-02-08) Церабель, Сяргеевіцкі сельсавет, Пухавіцкі раён, Менская акруга, БССР, СССР
Памёр	5 лютага 1994(1994-02-05) (65 гадоў)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, пэдагог
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 8 лютага 1928 году ў в. Церабель Пухавіцкага раёну Менскай акругі. Скончыў рудзенскую школу.

У 1951 годзе скончыў літаратурны факультэт Мінскага педагагічнага інстытута імя А. М. Горкага ў Маскве. Працаваў у школах Менску настаўнікам беларускай мовы і літаратуры, завучам, дырэктарам. У 1970—1979 гадох — дырэктар выдавецтва «Народная асвета». У 1979—1987 гадох — дырэктар сярэдняй школы № 23 г. Менску. Сябра Саюзу пісьменьнікаў СССР (1962).

Памёр 5 лютага 1994 году.

Творчасьць

Друкавацца пачаў у 1949 году. Аўтар зборнікаў вершаў «Ранішнія росы» (1961), «Рупнасьць» (1966), «Роднае» (1970), «Вусьце» (1973), «Перадлецьце» (1978). Для дзяцей выдаў кніжку паэзіі «Званкі-званочкі» (1972).

Узнагароды

• Заслужаны настаўнік Беларускай ССР (1976).
• мэдалі.