Тую́г — верш, напісаны чатырохрадкоўямі з рыфмоўкай ааба і рыфмамі-амонімамі. Вельмі рэдкі ў эўрапейскай паэзіі, куды прыйшоў зь цюркамоўнай вершатворчасьці (Лутфі, Наваі, Бабур і інш.). Першыя беларускія туюгі напісаў Р. Крушына.

Літаратура

рэдагаваць