Скольд
Скольд, Скульд — мужчынскае і жаночае імёны.
Скольд лац. Skold | |
Sculd | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Іншыя формы | |
Зьвязаныя імёны | Скалдвіл, Скаўгард Яскольд |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Скольд» |
Паходжаньне
рэдагавацьСкулд (Sculd) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -скулд- (-сколд-) паходзіць ад стараісьляндзкага skuld 'доўг', skyldr 'прывязаны, абавязаны'[2][3] або skjǫldr 'шчыт'[4][5]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Скаўгард (Сколгірд), Яскольд (Яскоўд). Адзначаліся германскія імёны Skowgard (Skjaldgerðr), Höskuldr.
У Прусіі бытавалі імёны: Skawdenne (1387 год), Skawdune[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: sic quod multis Lethowinis et Scoldone, germano dicti Surmini, occiso (Хроніка Прускай зямлі)[7]; Scawdicth Tutteyken zoen (23 студзеня 1406 году)[8]; Bernardus Scult (1590 год)[9]; Maciey Skawda (20 лістапада 1673 году)[10][a].
Носьбіты
рэдагаваць- Скульд — норна, пэрсанаж паўночнагерманскай (скандынаўскай) міталёгіі
- Скольд — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў Хроніцы Прускай зямлі разам з братам Сурмінам
На тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Скальдовіч у летувізаванай форме[16].
На гістарычнай Берасьцейшчыне існуе вёска Сколдычы, на гістарычнай Слонімшчыне — Скоўдзічы.
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Таксама:
- Скальдзін: на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Скальдзін (Skaldin)[11];
- Скалдвід: Piotr Skołdwyd (20 кастрычніка 1655 году)[12];
- Скаўдгіл: Józef Skowdgiłowicz Mazon (1690 год)[13];
- Скаўдзят: в Промядеве чотыри чоловеки на имя Нарвида Сковдятовича (14 кастрычніка 1502 году)[14];
- Скаўтконт: чоловекъ у Кнетове Сковтконтъ (1440—1492 гады)[15]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1309.
- ^ Heggstad L., Hødnebø F., Simensen E. Norrøn Ordbok. — Oslo, 1997.
- ^ SKULD, Nordic Names
- ^ Kruken K., Stemshaug O. Norsk Personnamnleksikon. — Det Norske Samlaget, 1995.
- ^ SKJÖLD, Nordic Names
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 93.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 1. — Leipzig, 1861. S. 180.
- ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 124.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 27. — Витебск, 1898. С. 123.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 310.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 729.
- ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 299.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 127.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 287.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 728.