Сабятына
Сабяты́на (па-польску: Sobiatyno, па-падляску: Sobjatýno[2]) — вёска ў Сямяціцкім павеце Падляскага ваяводзтва Польшчы. Знаходзіцца ў гміне Мілейчыцы.
| Сабятына | |
| польск. Sobiatyno | |
| |
| Першыя згадкі: | 15 ст. |
| Былая назва: | Сабятын |
| Мясцовая назва: | Sobjatyno |
| Краіна: | Польшча |
| Ваяводзтва: | Падляскае |
| Павет: | Сямяціцкі |
| Гміна: | Мілейчыцы |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+1 |
| летні час: | UTC+2 |
| Тэлефонны код: | (+48) 85 |
| Паштовы індэкс: | 17-332 |
| Нумарны знак: | BSI |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°34′0″ пн. ш. 23°7′0″ у. д. / 52.56667° пн. ш. 23.11667° у. д.Каардынаты: 52°34′0″ пн. ш. 23°7′0″ у. д. / 52.56667° пн. ш. 23.11667° у. д. |
Сабятына на мапе Польшчы   Сабятына | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Насельніцтва
рэдагавацьЖыхары вёскі ў большасьці этнічныя беларусы, якія карыстаюцца падляскім дыялектам, праваслаўныя (прыход Праабражэньня Гасподняга ў Сасінах). Па набліжанасьці мясцовай гаворкі да ўкраінскай мовы ў меншай часткі жыхароў украінская нацыянальная ідэнтыфікацыя. Каталіцкая частка насельніцтва (парафія Сьвятога Біскупа і Мучаніка Станіслава ў Мілейчыцах[3]) па этнічных ідэнтыфікацыях — польская.
Гісторыя
рэдагавацьВёска была заснаваная ў 15 ст. у межах вялікакняскіх маёмасьцяў у берасьцейскай зямлі зямлі. Была засяляная асаднікамі спад Берасьця[4]. У 1672 г. была пабудаваная на могілках драўляная царква ў гонар сьвятых Пятра і Паўла (была дадатковай царквой сасінскай уніяцкай парафіі). У 1805 г. парафія ў Сасінах была ліквідаваная і Сабятына было далучанае да мілейчыцкага прыходу. З 1901 г. Сабятына паноўна праходзіць да рэактываванай парафіі ў Сасінах[5]. У міжваенны пэрыяд Сабятына прыналежала да гміны Мілейчыцы Бельскага павету Беластоцкага ваяводзтва. Паводле польскага перапісу насельніцтва 1921 г. пражывала тут 367 (350 праваслаўных, 15 габрэяў і 2 каталікоў; акрамя 9 жыдоў усе былі пагалоўна запісаныя палякамі)[6]. Пасьля скасаваньня польскімі міжваеннамі ўладамі прыхода ў Сасінах, Сабятына паноўна было далучанае да праваслаўнага прыхода ў Мілейчыцах, пасьля Другой сусьветнай вайны парафіяльнай царквой ізноў стала сьвятыня ў Сасінах. Пасьля пажару царквы ў Сасінах Пятрпаўлаўская царква была парафіяльнай у 1947 -1954 гадах[5].
Зноскі
рэдагаваць- ^ https://bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/062013810062-0035398?var-id=1639616&format=jsonapi
- ^ Michał Kondratiuk, Nazwy miejscowe południowo-wschodniej Białostocczyzny, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 186, s. 162
- ^ MILEJCZYCE – Parafia świętego Stanisława Biskupa i Męczennika (пол.). Diecezja drohiczyńska. Праверана 29 чэрвеня 2016 г.
- ^ Atlas gwar wschodniosłowiańskich Białostocczyzny, red. S. Glinka, A. Obrębska-Jabłonowska, J. Siatkowski, t. 2, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980, s. 17 Праверана 29 чэрвеня 2016 г.
- ^ а б Unicka, ob. prawosławna cerkiew cmentarna pw. św. Apostołów Piotra i Pawła Zabytek.pl. Narodowy Instytut Dziedzictwa. Праверана 29 чэрвеня 2016 г.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej : opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 5. Województwo białostockie, с. 23 (пол.) Праверана 29 чэрвеня 2016 г.