Парышкі
Парышкі (лет. Pariškiai) — вёска ў Летуве, каля ракі Нёманку. Уваходзяць у склад Попельскага староства Біржаўскага раёну Панявескага павету.
| Парышкі лац. Paryški | |
| лет. Pariškiai | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Панявескі |
| Раён: | Біржаўскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 56°5′49″ пн. ш. 25°6′11″ у. д. / 56.09694° пн. ш. 25.10306° у. д.Каардынаты: 56°5′49″ пн. ш. 25°6′11″ у. д. / 56.09694° пн. ш. 25.10306° у. д. |
Парышкі на мапе Летувы   Парышкі | |
Назва
рэдагавацьБара або Пара (Baro, Paro) — імя германскага паходжаньня[1][2][3][4][5].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[6], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[7]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[8].
Гісторыя
рэдагавацьУ пачатку XX ст. Парышкі ўваходзілі ў склад Новааляксандраўскага павету Ковенскай губэрні[9].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1902 год — 75 чалавек[10]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Meyer-Lübke W. Romanische Namenstudien. I. Die altportugiesischen Personennamen germanischen Ursprungs // Sitzungsberichte der Philosophisch-Historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Bd. 149. — Wien, 1905. S. 85.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 80.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 246.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 1: Zu den ältesten Berührungen zwischen Römern und Germanen, Die Franken. — Berlin, 1970. S. 123.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 249.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 432.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 238.