Нэапалітанская мова
мова раманскай групы
Нэапаліта́нская мо́ва (нэап. lengua napulitana, італ. lingua napoletana) — дыялект італьянскае мовы. Распаўсюджаны ў Паўдневай Італіі, у Кампаніі, Неапалі, Гаэце ды Соры, акругох паўднёвага Лацыё, у частцы Асколі у Марке, у паўночнай Калябрыі, паўночнай ды цэнтральных частках Апуліі.
| Нэапалітанская | |
| Napulitano | |
 | |
 | |
| Ужываецца ў | |
|---|---|
| Рэгіён | Кампанія і Калябрыя |
| Колькасьць карыстальнікаў |
|
| Клясыфікацыя | Індаэўрапейская Раманская група |
| Афіцыйны статус | |
| Афіцыйная мова ў | - |
| Статус: | 5 Разьвіваецца[d][2] |
| Пісьмо | лацінскае пісьмо |
| Коды мовы | |
| ISO 639-2(Б) | nap |
| ISO 639-2(Т) | nap |
| ISO 639-3 | nap |
| SIL | npl |
Нэапалітанская мова дала сьвету шмат вядомых песень, як напрыклад «O sole mio…».
Крыніцы
рэдагаваць- ^ ScriptSource - Italy
- ^ Napoletano (анг.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць| Вікіпэдыя мае вэрсію нэапалітанскай мовай |
Нэапалітанская мова — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Нэапалітанская мова ды культура (італ.)
 |
Гэта — накід артыкула пра адну з моваў сьвету. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |