Начніца вадзяная
Начніца вадзяная (Myotis daubentonii) — від рукакрылых сысуноў сямейства вечарнікавых (Vespertilionidae).
| Начніца вадзяная | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы |
| Тып | Хордавыя |
| Падтып | Хрыбетныя |
| Надкляса | Чатырохногія |
| Кляса | Сысуны |
| Падкляса | Зьвяры |
| Інфракляса | Пляцэнтарныя |
| Атрад | Рукакрылыя |
| Сямейства | Вечарнікавыя |
| Род | Начніца (Myotis) |
| Від | Начніца вадзяная |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Myotis daubentonii (Kuhl, 1817) | |
| Арэал | |
| |
| Арэал Myotis daubentonii — чырвоны | |
Вонкавы выгляд
рэдагавацьДаўжыня цела 40–60 мм, размах крылаў 24–27,5 см, вага 5–15 г[1]. Самкі ў сярэднім трохі буйнейшыя за самцоў. Шэрсьць кароткая і густая. Верх ад карычнева-шэрага да зьлёгку чырвонага цёмна-бронзавага колеру. Ніз ад серабрыста-шэрага да белага колеру. Крылы чырванаватыя або цёмна-карычневыя, але ніколі ня чорныя. Твар тупы і ружаваты з голымі безвалосымі плямамі вакол вачэй. Вушы кароткія, круглявыя.
Распаўсюджваньне
рэдагавацьСустракаецца ў Эўропі, Азіі (Казахстан і Сібір), ад -20 да 1400 м. Яны аддаюць перавагу жыць у раёнах з шырокімі стаячымі азёрамі, сажалкамі і ручаямі для пошуку ежы, а таксама ў лісьцяных і зьмешаных лясах для начлегу.
Лад жыцьця
рэдагавацьЛетам Myotis daubentonii, здаецца, аддае перавагу месцам начлегу ў дуплах лісьцяных дрэў, але іх таксама можна знайсьці пад мастамі, у будынках, скрынях, расколінах скал і гнёздах пяшчаных марцінаў. Яны аддаюць перавагу дубам перад іншымі пародамі дрэў і натуральным дуплам перад дупламі, створанымі дзятламі. Узімку Myotis daubentonii звычайна сустракаецца ў падземных месцах, такіх як пячоры, шахты, бункеры і скляпы. Тэмпература зімовай спячкі — ад 0 да 10 °C. Радзільныя калоніі могуць налічваць да 600 самак, аднак звычайны памер калоніі складае каля 40 самак. Самцы таксама могуць ствараць летнія калоніі да 200 асобін, якія начуюць у розных падземных і надземных сховішчах. M. daubentonii зьвязаны з воднымі асяроддзямі пражываньня, дзе ён палюе на вусякоў. M. daubentonii вядуць начны лад жыцьця і вылятаюць прыкладна праз 30–60 хвілін пасля заходу сонца.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Gingera, T. (2012) Myotis daubentonii (анг.) Animal Diversity Web
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Kruskop, S.V.; Godlevska, L.; Bücs, S.; Çoraman, E.; Gazaryan, S. 2020. Myotis daubentonii. The IUCN (анг.)
- Gingera, T. 2012. Myotis daubentonii. Animal Diversity Web (анг.)
 |
Гэта — накід артыкула па заалёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |