Наць
Наць — мужчынскае імя.
| Наць лац. Nać | |
| Nath | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Натар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Наць» | |
Паходжаньне
рэдагавацьНата, пазьней Нат (Nato, Nath) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -нат- паходзіць ад старагерманскага naþ 'міласьць'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавала імя Натар, адзначалася германскае імя Nater.
У Прусіі бытавала імя Nadar / Nadare / Nathor / Natere[a] (1299, 1347 і 1422 гады)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Наць Шедвидович (1533—1535 гады)[6]; село у волости Еишыскои на имя Брожельцы, в которомъ естъ волокъ оселыхъ десеть… Мить Натевичъ зъ сынъми волока (27 сакавіка 1560 году)[7][b].
Носьбіты
рэдагаваць- Начка Гінівілавіч († па 1455) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, староста берасьцейскі, намесьнік віцебскі, кашталян троцкі
- Наць Шадвідавіч — упіцкі баярын, які ўпамінаецца паміж 1533 і 1535 гадамі
- Станіслаў Лаўрынавіч Нацевіч — упіцкі зямянін, які ўпамінаецца ў 1594 годзе[10]
Глядзіце таксама
рэдагавацьЗаўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1154.
- ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 24.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1154.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 441.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 63, 67.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 35.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 37 (1552—1561). — Vilnius, 2011. P. 537.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 361.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 106.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 180.