Мус (імя)
Мус (Муш, Музь), Муса — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Мус лац. Mus | |
| Mus | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Муш, Муса, Музь |
| Зьвязаныя імёны | Мусіла |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Мус» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЭтымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Mus (Musz)[1]. Іменная аснова мус- паходзіць ад нямецкага mūs 'мыш'[1] або ад асновы -мод- (-мот-, -мут-)[2].
У 1547 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Stanislaus Musa, Vilnensis, у 1600 годзе — Nicolaus Musa, Pilcaldensis Borussus, у 1611 годзе — Simon Musa, Tilsensis Borussus[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: чоловеки… да Хомицу Мушича у Щитомеричох (1440—1492 гады)[4]; Muzewiczowa (1671—1681 гады)[5].
Носьбіты
рэдагавацьНа гістарычнай Случчыне існуе вёска Мусічы, а на гістарычнай Рэччычыне — вёска Мушычы.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ а б Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 180.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 414.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 7, 151, 198.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 52.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 176.