Моціка
Моціка, Маце́йка або Мо́цейка (Муцейка) — мужчынскае імя.
| Моціка лац. Mocika | |
| Motico | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Mot + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Моцейка, Муцейка, Мацейка |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Моціка» | |
Паходжаньне
рэдагавацьМотыка, пазьней Мутэка (Motico, Muteke[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -мод- (-мот-, -мут-) (імёны ліцьвінаў Мотар, Мутаўт, Эймут; германскія імёны Motar, Muotolt, Eimuot) паходзіць ад гоцкага moþs '(баявы) дух, лютасьць, адвага'[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Muteykowa (1671—1681 гады)[4]; Abram Motka, pryhonnik… Jwanus Motko, pryhonnik. Syny: Wasko, Teroch, Apanas, Maxim. Wnuki: Hryszko, Sciepan… Chwiedos Motka, bojarzyn. Syn Karp… Ausiuk Motka, pryhonnik. Syny: Apanas, Chodor; wnuki: Sachon, Jakusz (1722 год)[5].
Носьбіты
рэдагаваць- Пётар Мацейкавіч (Моцейкавіч) і Амброс Моцікавіч — жыхары Жамойцкага староства, якія ўпамінаюцца ў 1537—1538 гадох[6]
На 1906 год існавала вёска Модзекі (Мадзекі) у Дрысенскім павеце Віцебскай губэрні[7].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Lüneburgs ältestes Stadtbuch und Verfestungsregister. — Hannover und Leipzig, 1903. S. XLIX.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 355, 1128.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 176.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 27. — Витебск, 1898. С. 302—303, 311.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 419.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 149.