Лідэла

Лідэла — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Ледыла (Ledila) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -лед- (-лет-) паходзіць ад стараверхненямецкага leid 'агрэсіўны'^[2] або ад асновы -люд- (-лют-)^[3].

У Беластоку адзначалася прозьвішча Летман: Joannes Letman (1736 год)^[4]. У Польшчы адзначаецца прозьвішча Ледрад (Ledrad)^[5]^[a].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: р. Lidertowi^[b] należących (1701 год)^[8]; Stanislaus Lideła de Posuol (1706 год)^[9]^[c].

^ Адзначалася старажытнае германскае імя Ledrad^[6]
^ Адзначалася германскае імя Letard^[7]
^
Таксама:
- Літар (адзначалася старажытнае германскае імя Letar^[10]): на гістарычнай Наваградчыне існуе вёска Літараўшчына

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 992, 999.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 998.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 161.
^ Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 171.
^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 197.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1000.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 999.
^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 10. — Вильна, 1874. С. 131.
^ Pasvalio Šv. Jono Krikštytojo parapijos jungtuvių įrašai 1706—1729 m., Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 999.