Лідзія Вадкерці-Гаварнікава
Лідзія Вадкерці-Гаварнікава (па-славацку: Lýdia Vadkerti-Gavorníková; 30 сакавіка 1932, Модра, Чэхаславаччына — 22 траўня 1999, Браціслава, Славаччына) — славацкая паэтка і перакладніца.
| Лідзія Вадкерці-Гаварнікава | |
| Lýdia Vadkerti-Gavorníková | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзілася | 30 сакавіка 1932 Модра
|
| Памерла | 22 траўня 1999 Браціслава
|
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | паэтка, перакладніца |
| Мова | славацкая |
Біяграфія рэдагаваць
Нарадзілася ў Модры ў сям’і сталяра. Першую адукацыю атрымала ў Копчанах, у 1951 годзе скончыла пэдагагічную гімназію ў Браціславе, дзе ў 1951—1962 гг. працавала настаўніцай. З 1962 году пасьля няшчаснага выпадку жыла на пэнсію па інваліднасьці, цалкам прысьвяціўшы сябе творчасьці. З 1978 году працавала рэдактарам, а пазьней — намесьніцай галоўнага рэдактара ў часопісе «Агляд сусьветнай літаратуры».
Творчасьць рэдагаваць
Лідзія Вадкерці-Гаварнікава — аўтарка васьмі паэтычных зборнікаў. Свае першыя творы пачала друкаваць яшчэ ў школьным часопісе «Іскра». У 1965 годзе яе вершы публікаваліся ў часопісах «Славацкія погляды» (славац. Slovenské pohľady) і «Маладая творчасць» (славац. Mladá tvorba). Годам пазьней выйшла яе першая кніга «Паграмніцы» (славац. Pohromnice). Акрамя вершаскладаньня таксама займалася перакладамі зь нямецкай, расейскай і францускай моваў. У перакладзе Л. Вадкерці-Гаварнікавай на славацкую мову выйшла некалькі кніг францускіх паэтаў.
Крытыка рэдагаваць
Паводле крытыка Станіслава Шматлака, для Вадкерці-Гаварнікавай напісаньне вершаў — гэта не прыгожая гульня, не нагода выказацца, але найперш пошук шляху для выказваньня сутнасьці ўласнага лёсу[1].
Творы рэдагаваць
Паэзія рэдагаваць
- 1966 — «Паграмніцы» (славац. Pohromnice)
- 1970 — «Тоеснасьць» (славац. Totožnosť)
- 1972 — «Катрынка» (славац. Kolovrátok)
- 1973 — «Камень і збан» (славац. Kameň a džbán)
- 1977 — «Пясочная песьня» (славац. Piesočná pieseň)
- 1979 — «Трываньне» (славац. Trvanie)
- 1982 — паэма «Віна» (славац. Víno)
- 1992 — «Гульня ў цот і лішку» (славац. Hra na pár-nepár)
Пераклады рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Лідзія Вадкерці-Гаварнікава ( Lýdia Vadkerti-Gavorníková ). ПрайдзіСвет. Праверана 26 лютага 2011 г.